Ο Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος και
Αδελφόθεος πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων και Ιερομάρτυς ήταν ένας από τους γιους
του Ιωσήφ από άλλη γυναίκα, έγραψε την πρώτη Θεία Λειτουργία της χριστιανικής
Εκκλησίας. Επίσης έγραψε την Καθολική Επιστολή του στην Καινή Διαθήκη, στην
οποία συμβουλεύει: «Γίνεσθε ποιηταὶ
λόγου καὶ μὴ μόνον ἀκροαταί, παραλογιζόμενοι ἑαυτούς» (Επιστολή Ιακώβου,
1, 22). Δηλαδή να γίνεσθε εκτελεστές και τηρητές του λόγου του Θεού και όχι
μόνο ακροατές.
Ο Αδελφόθεος Ιάκωβος προτρέπει του
χριστιανούς να προσεύχονται για τους άλλους: «Καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ. Ἐξομολογεῖσθε ἀλλήλοις
τὰ παραπτώματα, καὶ εὔχεσθε
ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε·
πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη». (Ιακώβου 5, 15-16) Δηλαδή, η
προσευχή της πίστεως θα σώσει τον αποκαμωμένο ασθενή και θα τον σηκώσει ο
Κύριος. Κι αν έχει κάνει αμαρτίες, θα του αφεθούν. Να προσεύχεσθε ο ένας για
τον άλλο, για να θεραπευθείτε. Η δέηση του δικαίου ανθρώπου έχει μεγάλη δύναμη
και αποτελεσματικότητα.
Και ο Κύριος πριν από τη Σταύρωσή Του,
παρακάλεσε τον Πατέρα Του: «Προσεύχομαι όχι μόνο γι΄ αυτούς, αλλά και για
κείνους που με το κήρυγμα αυτών θα πιστέψουν σ΄ εμένα, ώστε να είναι όλοι
ένα..» (Ιω. 17, 20-21).
Όταν προσευχόμαστε στον Κύριο ο ένας για
τον άλλον, αποδεικνύουμε ότι είμαστε πνευματικά αδέλφια, παιδιά του ίδιου
Πατέρα. Υπάρχει καλύτερη και αποτελεσματικότερη βοήθεια από την προσευχή, όταν
μάλιστα μας ζητήσει ο συνάνθρωπός μας να προσευχηθούμε γι΄ αυτόν; Είναι η
καλύτερη ευεργεσία που θα του παράσχουμε και πολύ ανώτερη από κάθε άλλη βοήθεια
υλική και γήϊνη. Εξάλλου σε καμία περίπτωση εμείς οι αδύναμοι δεν μπορούμε να
βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας όσο ο Πανάγαθος και Παντοδύναμος Θεός μας,
στον οποίο καταφεύγουμε για έλεος και πάσης φύσεως ενίσχυση. Και όταν με τις
προσευχές μας εισακούεται το αίτημά μας για κάποιον, μην νομίζουμε ότι σε μας
οφείλεται η καρποφορία αυτή, αλλά στην πίστη εκείνου που μας ζήτησε να
προσευχηθούμε.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’
Ὡς τοῦ Κυρίου Μαθητής, ἀνεδέξω δίκαιε τὸ Εὐαγγέλιον
ὡς Μάρτυς ἔχεις τὸ ἀπαράτρεπτον
τὴν παρρησίαν ὡς Ἀδελφόθεος τὸ πρεσβεύειν ὡς Ἱεράρχης.
Ἱκέτευε Χριστὸν τὸν Θεόν, σωθήναι τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς.
Ὁ τοῦ Πατρὸς μονογενὴς Θεὸς Λόγος, ἐπιδημήσας πρὸς ἡμᾶς ἐπ' ἐσχάτων, τῶv ἡμερῶν Ἰάκωβε θεσπέσιε, πρῶτον σε ἀνέδειξε τῶν Ἱεροσολύμων, Ποιμένα καὶ Διδάσκαλον, καὶ πιστὸν οἰκονόμον, τῶν μυστηρίων τῶv πνευματικῶν, ὄθεv σε πάντες τιμῶμεν Ἀπόστολε.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς