«Ὑπομονῆς ἔχετε χρείαν, ἵνα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ποιήσαντες κομίσησθε τήν ἐπαγγελίαν»
(Ἑβρ. 10.36).
Αυτοί που υπομένουν αγόγγυστα και με
καρτερία τα πάντα, μένουν πιστοί στο θέλημα του Θεού. Κι αυτοί που μένουν πιστοί
στο θέλημα του Θεού, θα πάρουν την αμοιβή που υποσχέθηκε Εκείνος: τη βασιλεία
των ουρανών. Γι' αυτό κι εσύ "μή νικῶ ὑπό τοῦ κακοῦ, ἀλλά
νίκα ἐν τῶ ἀγαθῶ τὸ κακόν… Μηδενί κακόν ἀντί κακοῦ ἀποδίδοντες, προνοούμενοι καλά ἐνώπιον πάντων ἀνθρώπων μή ἑαυτούς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλά δότε τόπον τῆ ὀργῆ γέγραπται γάρ· ἐμοί ἐκδίκηση, ἐγώ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος" (Ρωμ.
12.21,17,19). Στον Κύριο ανήκει η κρίσις και η καταδίκη όσων σε αδικούν. Σε
σένα η καλοσύνη και η μακροθυμία. Στον Κύριο ανήκει η τιμωρία και η πάταξη του
κακού. Σε σένα η ανεξικακία και η υπομονή.
Η υπομονή στις δοκιμασίες είναι ένα
ασφαλές μέσο, για να ενωθούμε με τον Θεό. Όσο ο γογγυσμός χωρίζει από τον Θεό,
τόσο η υπομονή σφυρηλατεί την ενότητά μας μαζί Του. Αν λοιπόν υπομένεις μ'
ευγνωμοσύνη όλες τις δοκιμασίες για χάρη Του, θα σου ανταποδώσει την αιώνια
μακαριότητα. Μέσω της θλίψεως και της υπομονής εισέρχεσαι στον χώρο της
αληθινής γνώσεως και καθαρίζεσαι από το πλήθος των αμαρτιών σου.
Ωστόσο πρόσεχε να μην εκθέτης θεληματικά
τον εαυτό σου σε κινδύνους. Να προσεύχεσαι στον Κύριο με τα λόγια της προσευχής
που Εκείνος δίδαξε: "Μή εἰσενέγκης
με εἰς πειρασμόν, ἀλλά ρῦσαι με ἀπό τοῦ πονηροῦ"! Μην επιδιώκεις εσύ τις
δοκιμασίες, για ν' ασκηθείς τάχα στην υπομονή. "Μή δώης εἰς σάλον τόν πόδα σου, μηδέ
νυστάξει ὁ φυλάσσων σε" (Ψαλ.
120.3). Μην εκτίθεσαι ο ίδιος σε κινδύνους και πειρασμούς. Να είσαι όμως πάντα
έτοιμος να υπομείνεις με ευγνωμοσύνη όσους θα παραχωρήσει ο Θεός. Ο ίδιος ο
Κύριος μάς διδάσκει με το παράδειγμά Του. Όταν πριν από το πάθος προσευχόταν
στον Πατέρα Του, έλεγε: "Πάτερ μου, εἰ δυνατόν ἐστί, παρελθέτω ἀπ' ἐμοῦ τό
ποτήριον τοῦτο".
Θυμήσου ακόμη πόσες φορές φυλαγόταν από τους Ιουδαίους και τους ξέφευγε ή
προφυλασσόταν από τους κινδύνους που τον απειλούσαν. Ήταν όμως έτοιμος πάντα να
υποταχθεί στο θέλημα του Πατρός: "πλήν οὐχ ὡς ἐγώ θέλω, ἀλλ' ὡς σύ" (Ματθ. 26.39).
Ο λόγος για την υπομονή δεν τελειώνει
εύκολα. Θυμάμαι πάλι τους λόγους του Κυρίου: "Ἐν τῆ ὑπομονῆ ὑμῶν
κτήσασθε τἀς ψυχάς ὐμῶν" (Λουκ. 21.19). "ὁ δέ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται" (Ματθ. 10.22). Αλλά
και στο διάστημα της επιγείου ζωής Του ο Κύριος έγινε για μας πρότυπο υπομονής,
μακροθυμίας και ανεξικακίας: "ὅς
λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει, παρεδίδου δέ τῶ κρίνοντι δικαίως" (Α'
Πέτρ. 2.23). Υπόμεινε κι εσύ με χαρά τα πάντα, για ν' ακούσεις τη φωνή Του να
λέει: "Ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγο τῆς ὑπομονῆς μου, καγώ σέ τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας
τοῦ πειρασμοῦ τῆς μελλούσης ἔρχεσθαι ἐπί τῆς οἰκουμένης ὅλης, πειράσαι τούς κατοικοῦντες ἐπί τῆς γῆς" (Ἀπόκ. 3.10). "Ὑπομένων ὑπέμεινα τον Κύριον καί προσέσχε μοι καἰ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου" (Ψαλμ. 39.1). Ο
Κύριος δέχεται σαν θυσία ευάρεστη την ανδρεία υπομονή, ενώ αποστρέφει το
πρόσωπό Του από τη μικροψυχία. Οι άνθρωποι της υπομονής ακολουθούν πιστά τα
ίχνη Του, οι δειλοί και οι μικρόψυχοι απομακρύνονται από κοντά Του·
"πολλοί ἀπῆλθον ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τά ὀπίσω καί οὐκέτι μετ' αὐτοῦ
περιεπάτουν" (Ἰωάν. 6.66).
Ποιος τραυματισμένος θεράπευσε ποτέ την
πληγή του χωρίς υπομονή στον πόνο και στα θεραπευτικά μέσα του γιατρού; Ποιος
μπορεί ν' ακολουθήσει πίσω από τον Χριστό χωρίς να σηκώσει στους ώμους τον
σταυρό της υπομονής; Κανένας. Όλοι όσοι Τον ακολούθησαν και Τον ακολουθούν ήταν
και είναι έτοιμοι ν' αντιμετωπίσουν με υπομονή τις δοκιμασίες που οπωσδήποτε θα
τους βρουν, καθώς τονίζει και ο σοφός Σειράχ: "Τέκνον, εἰ προσέρχη δουλεύειν Κυρίω Θεῶ, ἑτοίμασον τήν ψυχήν σου εἰς πειρασμόν" (2.1).
"Εἰ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί
ἀκολουθείτω μοι" (Ματθ.
16.24). Τι μας λέει μ' αυτά τα λόγια Του ο Κύριος; Ότι όποιος θέλει να βαδίσει
στα ίχνη Του πρέπει πρώτα ν' αρνηθεί τον εαυτό του, δηλαδή τη φιλαυτία του και
το θέλημά του. Έπειτα να σηκώσει τον σταυρό του, σταυρό υπομονής και ανδρείας,
και τέλος να Τον ακολουθήσει. Αγωνίσου να παραμείνεις χωρίς μεταπτώσεις σε
κατάσταση πνευματικής εγρηγόρσεως, υπομονής και ανδρείας, γιατί μόνο έτσι θα
καταβάλεις τον νοητό Αμαλήκ που επιβουλεύεται την ψυχή σου, θ' απαλλαγείς από
βάσανα και θλίψεις και θ’ αξιωθείς των αιωνίων αγαθών, όταν θα επανέλθει ο
Κύριος για να κρίνει τον κόσμο. "Οὐαί ὑμῖν τοῖς ἀπολωλεκόσι
τήν ὑπομονήν. Καί τί ποιήσετε ὅταν ἐπισκέπτηται ὁ Κύριος;" (Σοφ. Σειράχ 2.14).
Πηγή:
"Πνευματικό Αλφάβητο" Υ, 73, Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής,
1996.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς