Ήταν μοναχοκόρη από πλούσιους γονείς
στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοδοσίου
του μικρού (410 μ.Χ.). Ορφανή από μητέρα δώδεκα χρονών, την φρόντισε φιλόστοργα
ο ευσεβής πατέρας της ως τα δεκαοκτώ. Μεγάλωσε με ευσέβεια προς τον Θεό, τον
οποίο αγάπησε με θείο έρωτα.
Όταν ενηλικιώθηκε, διαμοίρασε τα
υπάρχοντά της στους φτωχούς, και έφυγε κρυφά από το σπίτι, εγκαταλείποντας όλη
τη δόξα της παρούσας ζωής. Μετά από πολλές περιπέτειες, κατέληξε σε ανδρικό
μοναστήρι μεταμφιεσμένη ανδρικά. Εκεί πήρε το όνομα Σμάραγδος και όλοι οι
μοναχοί θαύμαζαν τον πνευματικό της αγώνα και τη διακονία που πρόθυμα πρόσφερε
σε όλους.
Έζησε στο μοναστήρι 38 χρόνια ως μοναχή κρυμμένη
από τα μάτια όλων. Στο τέλος της ζωής της, συναντήθηκε με τον πατέρα της, του
αποκαλύφθηκε και παρέδωσε χαρούμενη το πνεύμα της στα χέρια του Θεού. Ο πατέρας
της θαύμασε την ανδρεία της κόρης του και έγινε κι αυτός μοναχός στο ίδιο
μοναστήρι.
Η μνήμη της οσίας Ευφροσύνης εορτάζεται
στις 25 Σεπτεμβρίου.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ὡς παρθένος φρόνιμη καὶ ἀδιάφθορος, κοτηγγυήθης ὁσίως τῷ Ζωοδότῃ Χριστῷ, καὶ προσκαίρων τὴν χλιδὴν ἐμφρόνως
ἔλιπες, ὅθεν ἐν μέσω τῶν ἀνδρῶν, ὡς ἀμόλυντος
ἀμνάς, ἐξέλαμψας Εὐφροσύνη, καὶ τοῦ Βελίαρ τὰ κέντρα, τὴ πολιτεία σου ἀπήμβλυνας.
Ἕτερον
Ἀπολυτίκιον
Ἐν τῇ ἀσκήσει
τὸ θῆλυ ἐκάλυψας, ἐν τῇ κοιμήσει τοὺς πάντας ἐξέπληξας, Εὐφροσύνη ἀνύσασα ἀνδρικῶς, νεᾶνις οὖσα λαμπρά, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς τῶν κινδύνων ἀπαλλάττεις τοὺς τιμῶντάς σε.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς