«Αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός» (Δ' Μακκαβαίων, α' 7, θ' 4). Ο ευσεβής λογισμός είναι
κυρίαρχος και εξουσιαστής επί των παθών. Αυτό με περίσσια ανδρεία απέδειξαν οι
επτά αδελφοί Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στο βασιλιά της Συρίας
Αντίοχο Δ΄(περί το 173 π.Χ.), όταν αυτός τους έταξε δόξες, τιμές και επίγειες
απολαύσεις, αν αυτοί καταπατούσαν το Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν από τα
απαγορευμένα φαγητά που τους πρόσφερε. Προηγήθηκε ο ενενηκονταετής διδάσκαλός
τους, Ελεάζαρος, που εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο που τους δίδασκε, με
αποτέλεσμα ο Αντίοχος να τον ρίξει στη φωτιά.
Εμπνεόμενα από τη θυσία του γέροντα
διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την ίδια γενναία στάση απέναντι στο
βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του. Στην αρχή ο Αντίοχος προσπάθησε να τους
κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι αν έτρωγαν από
τα ειδωλόθυτα που τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα
τους έσωζε από το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Αντίοχο:
«χαλεπώτερον γὰρ αὐτοῦ τοῦ θανάτου νομίζομεν εἶναι σοῦ τὸν ἐπὶ τῆ
παρανόμω σωτηρία ἡμῶν ἔλεον». Δηλαδή, είναι περισσότερο
επιβλαβής και απ' αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, η συμπάθειά σου για την παράνομη
σωτηρία μας.
Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος, με τροχούς,
φωτιά και ακόντια, έναν-έναν τους σκότωσε όλους. Όταν είδε αυτό η μητέρα τους
Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του
μαρτυρίου.
Τα ονόματα των Επτά Μακκαβαίων είναι:
Αβείμ (ή Άβιβος), Αντώνιος (ή Αντωνίνος), Γουρίας, Ελεάζαρος, Ευσέβωνας, Αχείμ,
Μάρκελλος (ή Σάμωνας ή Εύλαλος ή Μάρκος).
ΠΗΓΗ:
http://www.saint.gr/2180/saint.aspx
Μηνύματα από το μαρτύριο των Μακκαβαίων
και της Σολομονής
-Οι επτά αδελφοί μαζί με τη μητέρα τους
συνελήφθησαν και αναγκάζονταν από τον ειδωλολάτρη βασιλέα Αντίοχο να φάγουν
χοιρινό κρέας, απαγορευμένο από το θείο Νόμο των Ιουδαίων, που εδόθη διά του
Μωϋσέως. Έτσι βασανίσθηκαν με μαστίγια, τα οποία είχαν κατασκευασθεί από νεύρα.
-Σε όλα τα μαρτύρια διακρίνεται η
απόλυτη πιστότητα των Μακκαβαίων στο Νόμο του Θεού και η πεποίθηση ότι το
ιουδαϊκό γένος προστατεύεται από τον Θεό και δεν θα εγκαταλειφθεί ποτέ.
-Είχαν βεβαία την ελπίδα προς τον Θεό
και την πίστη ότι αφού προστατεύονται από τον Θεό, αν προσφέρουν τη ζωή τους,
θα αναστηθούν από Αυτόν σε μία αιώνια ζωή.
-Ήταν αφοσιωμένοι στον Θεό και γι’αυτό
επέδειξαν ανδρεία, καρτερία και υπομονή στα μαρτύρια, πιστεύοντας ότι στη ζωή
αυτή ό,τι κι αν συμβεί, υποφέρουμε για τις αμαρτίες μας.
-Και η Σολομονή η μητέρα τους υπέμεινε
γενναίως τα μαρτύρια των υιών της, διότι είχε τις ελπίδες της προς τον Κύριο.
Αυτή μάλιστα παρακινούσε τους υιούς της με τη μητρική γλώσσα και πλήρης ευγενών συναισθημάτων, τους
ενεθάρρυνε μεταβάλλουσα την γυναικεία τρυφερότητα σε ανδρικό θάρρος. Και έλεγε
προς αυτούς: «Δεν γνωρίζω πώς γεννηθήκατε στην κοιλία μου, ούτε εγώ σας έδωκα
πνεύμα και ζωή. Δεν είμαι εγώ εκείνη, η οποία συγκέντρωσα και ταξινόμησα τα
στοιχεία, τα οποία αποτέλεσαν το σώμα σας. Γι’ αυτό λοιπόν ο Δημιουργός του
κόσμου, Εκείνος, ο οποίος έπλασε τον άνθρωπο ευθύς εξ’ αρχής, Εκείνος ο οποίος
έδωσε αρχήν σε όλα τα πράγματα, Αυτός και πάλι με την ευσπλαγχνία Του θα
αποδώσει το πνεύμα και τη ζωή σε σας, διότι τώρα σεις περιφρονείτε τον εαυτό
σας χάριν των νόμων Αυτού».
-Η αγία Μητέρα στο μικρότερο υιόν της είπε:
«παιδί μου, λυπήσου εμέ, η οποία σε έφερα εννέα μήνες στην κοιλία μου, εμέ η
οποία σε θήλασα και σε έφερα μέχρι την ηλικία αυτή που είσαι. Σε εξορκίζω,
παιδί μου, να ίδης τον ουρανό και την γη και όλα τα εν αυτή. Θέλω να γνωρίζης,
ότι ο Θεός δημιούργησε αυτά εκ του μηδενός και το γένος των ανθρώπων διά του
Θεού ήλθε εις την ύπαρξι. Μη φοβηθείς τον δήμιο αυτόν, αλλά έσο αντάξιος των
αδελφών σου, δέξαι τον θάνατον, ίνα σε επανεύρω μετά των αδελφών σου εις τον
καιρόν του ελέους του Θεού, της αναστάσεως των νεκρών!». Αγία Μητέρα, άγια τέκνα!
Ταῖς πρεσβείαις τῶν Ἁγίων ἐπτά
Μακκαβαίων,
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησον ἡμᾶς.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τῶν
Μακκαβαίων τὸν ἐπτάριθμον δῆμον, σὺν τῆ μητρὶ Σολομονῆ τῆ ἁγία, καὶ Ἐλεάζαρ
ἅμα εὐφημήσωμεν οὗτοι γὰρ ἠρίστευσαν,
δι' ἀγώνων νομίμων, ὡς φρουροὶ καὶ φύλακες, τῶν τοῦ Νόμου δογμάτων καὶ νῦν ὡς καλλιμάρτυρες Χριστοῦ, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, ἀπαύστως πρεσβεύουσι.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς