Η μεγάλη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας δίνει
την αφορμή να θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «Οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγώ ἐν τῷ πατρί καὶ ὁ πατήρ ἐν ἐμοί ἐστι; Τὰ ρήματα ἅ ἐγώ λαλῶ ὑμῖν, ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐ λαλῶ. Ὁ δὲ πατήρ ὁ ἐν ἐμοί μένων αὐτός ποιεῖ τὰ ἔργα. Πιστεύετέ μοι ὅτι ἐγώ ἐν τῷ πατρί καὶ ὁ πατήρ ἐν ἐμοί. Εἰ δε μὴ, διά τὰ ἔργα αὐτά πιστεύετέ μοι»
(Ιωάν. 14, 10-11).
Μεγάλα και αμέτρητα ήταν τα θαύματα του Κυρίου μας Ιησού
Χριστού: με ένα μόνο λόγο του ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, του αρχισυναγώγου,
τον γιο της χήρας της Ναΐν, ακόμα και τον Λάζαρο, ο οποίος ήταν στον τάφο
τέσσερεις ολόκληρες ημέρες. Με ένα λόγο του μόνο επιτίμησε τους ανέμους και τα
κύματα της λίμνης Γεννησαρέτ και έγινε απόλυτη γαλήνη. Με πέντε ψωμιά και δύο
ψάρια χόρτασε πέντε χιλιάδες ανθρώπους, χωρίς γυναίκες και παιδιά, και με
τέσσερα ψωμιά τέσσερεις χιλιάδες. Ας θυμηθούμε πως κάθε μέρα θεράπευε τους
ασθενείς, γιατρεύοντας κάθε είδους ασθένεια, έδιωχνε τα πονηρά πνεύματα από
τους δαιμονιζομένους. Πως ξαναέδινε την όραση στους τυφλούς και την ακοή στους
κουφούς με ένα μόνο άγγιγμά του. Δεν φτάνουν αυτά;
Όλα αυτά όμως δεν ήταν αρκετά για τους ανθρώπους οι
οποίοι τον ζήλευαν, για τους ανθρώπους για τους οποίους ο μέγας προφήτης Ησαΐας
είπε: «Ἀκοή ἀκούσετε καὶ οὐ συνῆτε, καὶ βλέποντες
βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε. ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου…» (Ματθ. 13, 14-15).
Σε όλα αυτά, τα οποία όμως δεν ήταν αρκετά για τους
βαρήκοους ανθρώπους και με τα συσκοτισμένα μάτια, πρόσθεσε ο Κύριός μας Ιησούς
Χριστός το μέγα θαύμα της Μεταμορφώσεώς Του στο όρος Θαβώρ. Σ’ αυτόν, που
έλαμψε με ένα εκθαμβωτικό θείο φως, εμφανίστηκαν οι προφήτες της Παλαιάς
Διαθήκης, ο Μωυσής και ο Ηλίας και προσκύνησαν τον δημιουργό του νόμου. Με φόβο
και τρόμο έβλεπαν το θαυμαστό αυτό θέαμα οι εκλεκτοί απόστολοι Πέτρος, Ιάκωβος
και Ιωάννης. Και μετά από τη νεφέλη, που τους σκέπασε, ακούστηκε η φωνή του
Θεού: «Οὗτος ἐστὶν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ὧ εὐδόκησα. Αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. 17, 5). Οι άγιοι απόστολοι κήρυξαν σ’ όλο
τον κόσμο, ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι «ἀληθῶς, τοῦ Πατρός τὸ ἀπαύγασμα». Ο κόσμος
ολόκληρος, όταν το άκουσε, θα έπρεπε να γονατίσει μπροστά στον Κύριο Ιησού
Χριστό και να προσκυνήσει τον Αληθινό Υιό του Θεού.
Θα έπρεπε η εμφάνιση στο Θαβώρ των δύο πιο μεγάλων
προφητών της Παλαιάς Διαθήκης και η προσκύνηση του Κυρίου Ιησού Χριστού κατά
την Μεταμόρφωσή του, να κλείσει για πάντα τα βδελυρά χείλη των γραμματέων και
των φαρισαίων, οι οποίοι μισούσαν τον Κύριο Ιησού και τον θεωρούσαν παραβάτη
του νόμου του Μωυσή. Αλλά και μέχρι σήμερα δεν πιστεύουν οι Εβραίοι ότι Αυτός
είναι ο Μεσσίας. Όχι μόνο οι Εβραίοι δεν τον πιστεύουν, αλλά και για πολλούς
χριστιανούς όλο και περισσότερο θαμπώνει το θείο φως του Κυρίου μας Ιησού
Χριστού. Ακόμα μικρότερο γίνεται το μικρό ποίμνιο του Χριστού για το οποίο το
θείο φως του Χριστού λάμπει με την ίδια δύναμη με την οποίαν έλαμψε στους
αποστόλους Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη τότε στο όρος Θαβώρ. Όμως να μην
απελπιζόμαστε, επειδή ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είπε: «Μὴ φοβοῦ τὸ μικρόν ποίμνιον, ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατήρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν» (Λκ. 12,
32).
Η απιστία μεταξύ των λαών έλαβε ανησυχητικές διαστάσεις
και το φως του Χριστού επισκιάστηκε από το σκοτεινό νέφος της αθεΐας. Σήμερα
πιο συχνά από ποτέ ενθυμούμαστε το φοβερό λόγο του Χριστού: «πλὴν ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐλθών ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπί τῆς γῆς;» (Λκ. 18, 8). Να μην
απελπιζόμαστε όμως, επειδή Εκείνος, λέγοντας για τα σημεία της δευτέρας
παρουσίας του, είπε: «Ἀρχομένων δὲ τούτων γίνεσθαι ἀνακύψατε καὶ ἐπάρατε τὰς κεφαλάς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν» (Λκ. 21, 28).
Να είναι, λοιπόν, η ζωή σας τέτοια ώστε την φοβερή ημέρα
της Κρίσεως να μπορέσουμε να σηκώσουμε το κεφάλι μας και όχι να το σκύψουμε
βαθειά απελπισμένοι. Αμήν.
ΠΗΓΗ: «Ο
ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (1884-1980)» Τεύχος 2.
ΜΑΪΟΣ- ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2001. Θεσ/νίκη
Έκδοσις:
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
Απολυτίκιον.
Μετεμορφώθης ἐν τῷ Ὄρει, Χριστέ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθώς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου. Φωτοδότα,
δόξα σοι.
Μεγαλυνάριον.
Θέλων ἐπιδεῖξαι τοῖς Μαθηταῖς, δύναμιν ἐξ ὕψους καὶ σοφίαν παρὰ Πατρός, ἐν ὄρει ἀνῆλθες, Χριστὲ τῷ Θαβωρίῳ, καὶ λάμψας ὡς Δεσπότης τούτους ἐφώτισας.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς