Τα
μαρτύρια των χριστιανών και ο θάνατος των μαρτύρων μας προσφέρουν το ισχυρότατο
μήνυμα της κατάλυσης του θανάτου και της απόδειξης της αναστάσεως. Η
περιφρόνηση του θανάτου είναι διδασκαλία της ενάρετης ζωής και περιφρόνηση των
παρόντων υλικών πραγμάτων και οδός προς επιθυμία των μελλοντικών αγαθών της
αιώνιας ζωής, διαβάζουμε στον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (ΕΠΕ 37, 319).
Η
αγία Κυριακή μπροστά στον άρχοντα της Βιθυνίας Ιλαριανό, ο οποίος της
υπενθύμισε ότι η ομορφιά της είναι για απολαύσεις και όχι για βασανιστήρια, η
παρθένος κόρη απάντησε: «Ούτε στη νεότητα μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την
παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότερα από τα επίγεια πράγματα είναι προσωρινά,
όπως τα άνθη και κούφια, όπως οι σκιές. Σήμερα, έπαρχε, είμαι όμορφη, αύριο μια
άσχημη γριά. Να κάνω, λοιπόν, κέντρο της ζωής μου την ομορφιά μου; Την αξία
της, όμως, τη γνώρισα στις ρυτίδες, που την περιμένουν και στον τάφο που την
καλεί. Νόμισες, λοιπόν, ότι θα κάνω την τερατώδη ανοησία, να χάσω την αιώνια
λαμπρότητα για να μείνω λίγο περισσότερο στη γη; Γι' αυτό στο ξαναλέω, έπαρχε: «είμαι και θα είμαι στη ζωή και στο θάνατο
χριστιανή».
Για περισσότερα άκουσε την εκπομπή:
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὠς βρύσις πολύκρουνος
παρθενομάρτυς Χριστοῦ,
κατήρδευσας πάνσοφε τὴν Ἐκκλησίαν αὐτοῦ, καὶ ἤθλησας
ἄριστα. Ἔσωσας τοὺς ἐν
σκότει τῆς εἰδωλομανίας, αἴγλη τῶν σῶν θαυμάτων, Κυριακή ἀθλοφόρε. Διό ἐν παρρησία Χριστώ πρέσβευε
σωθῆναι ἡμᾶς.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Κυρίων τὸν Κύριον, καὶ Βασιλέα Χριστόν, ἐξ ὅλης ἠγάπησας, Κυριακὴ τῆς
ψυχῆς, καὶ χαίρουσα ἤθλησας, ὅθεν Παρθενομάρτυς, παρ' αὐτοῦ δοξασθεῖσα, βρύεις τοῖς σὲ τιμῶσιν, ἰαμάτων τὴν χάριν, τοῖς πᾶσιν αἰτουμένη, πταισμάτων συγχώρησιν.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς
Μονῆς