«οἱ Ἅγιοι πάντες διὰ πίστεως κ
ατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην…»
Η Εκκλησία μας την σημερινή Κυριακή
εορτάζει όλους τους Αγίους, γνωστούς και αγνώστους «τούς ἁπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης ἐν Ἀσίᾳ, Λιβύῃ, καὶ Εὐρώπῃ, Βοῤῥᾷ τε καὶ Νότῳ, Ἁγίους
πάντες».
Νέφη Μαρτύρων και Αγίων αγωνίσθηκαν τον
αγώνα τον καλό, έδωσαν την μαρτυρία της αληθινής Πίστεως, με όπλο τους την
θερμή Πίστη και την Αγάπη του Χριστού, «ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν, ὃς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε
σταυρὸν» (Ἑβρ. 12,2).
Όλοι οι Άγιοι ομολόγησαν την πίστη τους
με την ζωή και τη μαρτυρία τους ενώπιον των ανθρώπων και ο Δικαιοκρίτης Θεός
τους στεφάνωσε με την αιώνια δόξα. Η ομολογία πίστεως των Αγίων αφορά στο
πρόσωπο του Χριστού, όχι μόνο ως ιστορικό πρόσωπο, ως Θεός και Λυτρωτής των
ανθρώπων.
Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό των Αγίων
επισημαίνεται στο Ευαγγέλιο της Κυριακής: «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ
θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι
μου ἄξιος· καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω
μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος». Οι Άγιοι αγάπησαν τον Χριστό με
την ζωή τους περισσότερο από κάθε άλλο πρόσωπο στον κόσμο. Η αγάπη αυτή αγιάζει
τον άνθρωπο και τον ετοιμάζει για τη Βασιλεία του Θεού.
Κι εμείς σήμερα, οφείλουμε να ομολογούμε
τον Χριστό ως Θεό, να Τον αγαπούμε περισσότερο από κάθε άλλο πρόσωπο, να
αποδεχόμαστε τις εντολές Του και να ζούμε σύμφωνα με το θέλημά Του. Αφού έχουμε
ολόγυρά μας τόσο μεγάλο νέφος μαρτύρων (δηλαδή αναρίθμητους Αγίους), ας
πετάξουμε μακριά κάθε βάρος από τις μέριμνες του βίου και προπαντός την
αμαρτία, η οποία εύκολα μας εμπλέκει, και ας αγωνιζόμαστε με υπομονή τον
καθημερινό μας αγώνα. «Τιμή μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος».
Καθίσματα. Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον
Προπατόρων Πατέρων Πατριαρχῶν, Ἀποστόλων Μαρτύρων Ἱεραρχῶν, Προφητῶν καὶ Ὁσίων σου, Ἀσκητῶν καὶ Δικαίων τε, καὶ παντὸς ὀνόματος, ἐγγεγραμμένου ἐν βίβλῳ ζωῆς, τὴν ἁγίαν μνήμην, τελοῦντες Χριστὲ ὁ Θεός, πάντας συγκινοῦμεν, εἰς πρεσβείαν δεόμενοι, Εἰρήνευσον
τὸν κόσμον σου, δι’ αὐτῶν ὡς φιλάνθρωπος, ἵνα πάντες βοῶμέν
σοι, ὁ Θεὸς ὁ ἐνδοξαζόμενος, ἐν βουλῇ Ἁγίων σου, σὺ ὑπάρχεις
ἀληθῶς, ὁ δοξάσας ἀξίως τὴν μνήμην αὐτῶν.
Δόξα Πατρὶ…Καὶ νῦν… Θεοτοκίον ὅμοιον
Τὴν οὐράνιον πύλην καὶ κιβωτόν, τὸ πανάγιον ὄρος, τὴν φωταυγῆ, νεφέλην ὑμνήσωμεν
τὴν οὐράνιον
κλίμακα, τὸν λογικὸν Παράδεισον, τῆς Εὔας τὴν λύτρωσιν, τῆς οἰκουμένης πάσης, τὸ μέγα
κειμήλιον, ὅτι σωτηρία, ἐν αὐτῇ
διεπράχθη, τῷ κόσμῳ καὶ ἄφεσις,
τῶν ἀρχαίων ἐγκλημάτων, Διὰ τοῦτο βοῶμεν αὐτῇ΄ Πρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς εὐσεβῶς προσκυνοῦσι, τὸν πανάγιον τόκον σου.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς