Η ημέρα της Πεντηκοστής είναι η
γενέθλιος ημέρα της Εκκλησίας μας, η Κιβωτός της «Καινῆς Διαθήκης».
Ο ίδιος ο Χριστός είχε διδάξει τους
μαθητές Του: «ἐάν τις διψᾷ ἐρχέσθω
πρός με καὶ πινέτω» και «ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ͵ ἀλλ΄ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς» και υποσχέθηκε ότι θα τους έστελνε το
Άγιο Πνεύμα. Αυτή η επαγγελία του Χριστού έγινε πραγματικότητα την ημέρα της
Πεντηκοστής. Το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται για να τους μεταδώσει όχι μόνο τη γνώση
αλλά και τη δύναμη της σωτηρίας. Το Άγιο Πνεύμα «τὸ ὕδωρ
τὸ ζῶν» προσφέρεται πλούσια μέσα στην
Εκκλησία του Χριστού και χαρίζει τις δωρεές Του.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
διακηρύττει: «Το Άγιο Πνεύμα πάντοτε υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, δεν έχει
αρχή ούτε τέλος, αλλ’ είναι πάντοτε ενωμένο και συναριθμείται με τον Πατέρα και
τον Υιό. Όσοι πιστεύουν στο Άγιο Πνεύμα ως Θεό, είναι θεοφόρητοι και φωτισμένοι
στο νου. Διά του Αγίου Πνεύματος γνωρίζεται ο Πατήρ και δοξάζεται ο Υιός και
από Αυτούς μόνο γνωρίζεται Αυτό είναι δηλαδή τα τρία πρόσωπα Εν, μία
είναι η λατρεία και η προσκύνηση, μία η δύναμη, η τελειότητα, ένας ο αγιασμός.
Το Άγιο Πνεύμα μεταλαμβάνεται πάντοτε και αιώνια με τις θείες ενέργειές Του,
είναι παντοδύναμο, αγιάζει τους ανθρώπους και τους οδηγεί στην τελείωση. Είναι
ζωή και πρόξενος ζωής, είναι το Φως και χορηγεί φως, αφ’ Εαυτού αγαθό και πηγή
αγαθότητας. Πνεύμα ευθές, ηγεμονικό, κύριο, καλεί και αποστέλλει τους άξιους,
όπως ο Πατήρ και ο Υιός θέτει όρια σε όλη την κτίση κάνει τους
ανθρώπους ναούς οίκους Του, οδηγεί, ενεργεί όπως θέλει, διανέμει χαρίσματα.
Τίμησε λοιπόν την (σημερινή) ημέρα του Πνεύματος. Σήμερα ας υψώσουμε μ’
ευλάβεια όλο μας τον νου στο θείο μυστήριο της καθόδου του Αγίου Πνεύματος και
ας εορτάσουμε με κατάνυξη».
Ας επικαλεσθούμε το Άγιο Πνεύμα και ας
το αφήσουμε να μεταμορφώσει τη ζωή μας από υλική και φθαρτή σε πνευματική και
αιώνια. Είθε η Χάρις του Αγίου Πνεύματος να μας καθοδηγεί στον καθημερινό αγώνα
της ζωής.
Ἀπό τὸν Ἑσπερινό τῆς Γονυκλισίας Ἦχος δ’.
Στίχ. Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσης, Κύριε, Κύριε τίς ὑποστήσεται;
ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν.
Παράδοξα σήμερον εἶδον τὰ ἔθνη
πάντα ἐν πόλει Δαυΐδ, ὅτε τὸ Πνεῦμα κατῆλθε τὸ ἅγιον
ἐν πυρίναις γλώσσαις, καθὼς ὁ
θεηγόρος Λουκᾶς ἀπεφθέγξατο. Φησὶ γάρ,
συνηγμένων τῶν Μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, ἐγένετο ἦχος καθάπερ φερομένης βιαίας πνοῆς, καὶ ἐπλήρωσε τὸν οἶκον, οὗ ἦσαν
καθήμενοι, καὶ πάντες ἤρξαντο φθέγγεσθαι, ξένοις ῥήμασι, ξένοις δόγμασι, ξένοις διδάγμασι, τῆς ἁγίας Τριάδος.
Στίχ. Ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός, ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας,
ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον.
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον,
ἦν μὲν ἀεί, καὶ ἔστι
καὶ ἔσται, οὔτε ἀρξάμενον,
οὔτε παυσόμενον,
ἀλλ’ ἀεὶ
Πατρὶ καὶ Υἱῷ συντεταγμένον,
καὶ συναριθμούμενον, ζωή, καὶ ζωοποιοῦν, φῶς καὶ φωτὸς χορηγόν, αὐτάγαθον,
καὶ πηγὴ ἀγαθότητος, δι’ οὗ Πατὴρ γνωρίζεται, καὶ Υἱὸς δοξάζεται,
καὶ παρὰ πάντων
γινώσκεται, μία δύναμις, μία σύνταξις, μία προσκύνησις, τῆς ἁγίας Τριάδος.
Στίχ. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον πάντα τὰ ἔθνη
ἐπαινέσατε αὐτὸν πάντες οἱ λαοί.
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, φῶς, καὶ ζωή, καὶ ζῶσα πηγὴ νοερά΄ Πνεῦμα σοφίας, Πνεῦμα συνέσεως, ἀγαθόν, εὐθές, νοερόν, ἡγεμονεῦον καθαῖρον τὰ πταίσματα, Θεὸς καὶ θεοποιοῦν, πῦρ, ἐκ πυρὸς προϊόν, λαλοῦν, ἐνεργοῦν, διαιροῦν τὰ χαρίσματα, δι’ οὗ Προφῆται ἅπαντες, καὶ Θεοῦ Ἀπόστολοι, μετὰ Μαρτύρων ἐστέφθησαν, Ξένον ἄκουσμα, ξένον θέαμα, πῦρ διαιρούμενον εἰς νομὰς χαρισμάτων.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς