Είναι ο Άγιος με σπάνια ταλέντα και χαρίσματα, ο οποίος
διακόνησε τον άνθρωπο ως Ποιμένας και Ιατρός με αξιοθαύμαστη αγάπη και
αυταπάρνηση, συνεχίζοντας την παράδοση των μεγάλων Αγίων Αναργύρων Ιατρών της
Εκκλησίας μας. Η μαρτυρική ζωή του και η ιερή μεγαλοψυχία του προκαλεί τον
θαυμασμό, αλλά και μία θεϊκή παρηγοριά.
1877.
Γεννήθηκε στο Κέρτς της Κριμαίας. Μεγάλωσε στο Κίεβο όπου, εκτός από τις
εγκύκλιες σπουδές, σπούδασε παράλληλα ζωγραφική στη σχολή Καλών Τεχνών.
1898-1903.
Σπουδάζει ιατρική και ειδικεύεται στη χειρουργική.
1904-1905.
Εθελοντής στρατιωτικός ιατρός στον Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο. Νυμφεύεται την Άννα
Βασιλίγιεβνα και αποκτούν τέσσερα παιδιά.
1905-1917.
Εργάζεται σε διάφορα επαρχιακά νοσοκομεία, ετοιμάζει την διατριβή του και
σημαντικότατες επιστημονικές μελέτες.
1917.
Μετακομίζει στην Τασκένδη. Εκλέγεται καθηγητής Πανεπιστημίου στην έδρα της
τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής.
1919.
Πρώτη σύλληψη. Θάνατος της συζύγου του Άννας.
1921.
Χειροτονείται ιερέας.
1923-1926.
Χειροτονείται επίσκοπος. Δεύτερη σύλληψη. Εξορία στη Σιβηρία.
1924.
Επιχειρεί την πρώτη ξενομεταμόσχευση νεφρού από ζώο σε άνθρωπο.
1930-1933.
Τρίτη σύλληψη. Εξορία στη Βόρεια Ρωσία.
1934-1937.
Κυκλοφορεί το περίφημο σύγγραμμα:«Δοκίμια για την χειρουργική των πυογόνων
λοιμώξεων». Εργάζεται εντατικά στην επιστημονική έρευνα. Οι έρευνές του τον
οδηγούν πολύ κοντά στην ανακάλυψη της πενικιλίνης.
1937.
Τέταρτη σύλληψη. Ακολουθούν δύο χρόνια φυλακής και σκληρών βασανιστηρίων στην
Τασκένδη.
1939.
Εξορίζεται και πάλι στη Σιβηρία.
1941.
Διορίζεται αρχιχειρουργός στο στρατιωτικό νοσοκομείο Κρασνογιάρσκ.
1943.
Εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Κρασνογιάρσκ.
1944.
Μετατίθεται στο Ταμπώφ ως αρχίατρος και Αρχιεπίσκοπος.
1946.
Βραβεύεται με το Α' βραβείο Στάλιν. Συγχρόνως μετατίθεται στην Αρχιεπισκοπή
Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Σταδιακά χάνει την όρασή του.
1961.
Στις 11 Ιουνίου εκοιμήθη εν Κυρίω στη Συμφερούπολη.
1996. Επίσημη
αγιοκατάταξη από την Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία. Ανακομιδή των λειψάνων του. Ή
μνήμη του τελείται στις 11 Ιουνίου.
Από τις διδαχές
του Αγίου Λουκά Κριμαίας (Α’)
«Κάνε
τη καρδιά σου μοναστήρι, χτύπα εκεί το σήμαντρο…»
«Θυμήσου,
θυμήσου αγαπημένο μου παιδί, όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της
παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού.
Τώρα
δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα
αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε
ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος: τον ταπεινό
λογισμό.
Εσύ
τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς, με την προσευχή
και την άσκηση. Τήρησε τον κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και
προσπάθησε να αισθανθείς το Θεό.
Κάνε
οτιδήποτε για να Τον ζήσεις, να Τον βάλεις στην καρδιά σου. Να μαλακώσει η
καρδούλα σου, παιδί μου, από το άγγιγμα της Χάρης, κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι
πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από τον ψυχικό θάνατο,
προστατεύοντάς σε από τις βρωμιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των
ανθρώπων…
Ο
γλυκύτατος Ιησούς να είναι πάντα στις σκέψεις σου, να είναι ένα λιμάνι στο
οποίο θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά …
Επίσης,
μην διστάσεις να καλείς την Παναγία σε βοήθεια, όποτε έχεις ανάγκη και όχι
μόνο.
Να
συνεχίσεις το δρόμο σου με θάρρος, με πολύ θάρρος. Χάρισε την καρδιά σου στον
Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη την ενέργεια που
χρειάζεται, για να μην καταρρεύσει. Τίποτε να μην σου φαίνεται δύσκολο.
Κάποιος
Άλλος, αδερφέ, κυβερνάει το σύμπαν και όχι οι μεγάλοι του κόσμου τούτου…
Θάρρος,
θάρρος, το βλέμμα ψηλά και θα δεις τον Κύριο, όταν θα κλάψεις, όταν θα ψάξεις
με λαχτάρα, όταν θα ματώσεις, ίσως θα Τον δεις πως σου απλώνει τον στέφανο, με
το Αγαπητικό και Παρηγορητικό χέρι Του.
Μην
θλίβεσαι, μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στον
πονηρό να σε χτυπάει με δύναμη…
Κάνε
την καρδιά σου μοναστήρι. Χτύπα εκεί το σήμαντρο, κάλεσε εκεί για αγρυπνία,
θυμίασε και ψιθύρισε ακατάπαυτα προσευχές. Ο Θεός είναι δίπλα σου …»
(Απόσπασμα από ανέκδοτες επιστολές Αγίου
Λουκά Κριμαίας
προς πνευματικό του παιδί)
Πηγή:
http://odevontas.blogspot.com/2018/06/blog-post.html
Ἦχος πλ. αʹ. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἰατρὸν καὶ ποιμένα, Λουκᾶν τιμήσωμεν, Συμφερουπόλεως ποίμνης,
Ἀρχιερέα λαμπρόν, τὸν βαστάσαντα Χριστοῦ τὰ θεῖα στίγματα, τάς
ἐξορίας τὰ δεινά, ἐγκλεισμοὺς ἐν φυλακαῖς,
τάς θλίψεις καὶ τὰ
ὀνείδη, τὸν ἐπ᾿ ἐσχάτων φανέντα, ἐν τῇ Ῥωσίᾳ νέον Ἅγιον.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς