Οι διά Χριστόν Σαλοί Άγιοι διαπνέονται
από θείο έρωτα και είναι διαφοροποιημένοι από τον κόσμο σχεδόν σε όλα. Ο Σαλός,
ζει σε έσχατη πτωχεία, προτιμά εθελούσια την απόρριψη, μιλά διφορούμενα ή
αινιγματικά, είναι ελεύθερος να λέει την αλήθεια, ακόμη και στον ίδιο τον
Ανώτατο Άρχοντα. Είναι ένας άγνωστος, κρυμμένος, ξένος και γι’ αυτό μπορεί, να
εκπληρώνει και έναν προφητικό ρόλο…
Παραθέτουμε
λόγο προφητικό του Αγίου Ανδρέα διά Χριστόν Σαλού
για τον
ευσεβή βασιλιά.
– Τώρα, παιδί μου, Πώς να σου διηγηθώ χωρίς δάκρυα για
την αρχή των ωδίνων και τη συντέλεια;
Κατά τις έσχατες ημέρες, θα αναδείξει ο
Θεός βασιλιά κάποιο φτωχό. Ο βασιλιάς αυτός θα πολιτευθεί με δικαιοσύνη, θα
σταματήσει όλους τους πολέμους και θα πλουτίσει τους φτωχούς. Θα βασιλεύσει η
ευτυχία όπως στην εποχή του Νώε. Οι άνθρωποι θα πλουτίσουν πολύ, θα ζουν
γαλήνια και ειρηνικά, θα τρώνε, θα πίνουν, θα έρχονται σε γάμο, θα κινούνται με
πολλή άνεση και θα απολαμβάνουν αμέριμνοι τα αγαθά της γης, επειδή δεν θα
γίνονται πόλεμοι, θα μετατρέψουν τα σπαθιά τους σε δρεπάνια, τα βέλη σε
πασσάλους, και τα δόρατα σε γεωργικά εργαλεία για να καλλιεργούν τη γη.
Αργότερα ο βασιλιάς θα στραφεί ανατολικά
και θα ταπεινώσει τους Αγαρηνούς, γιατί ο Θεός είναι οργισμένος μαζί τους για
τη βλάσφημη θρησκεία τους και για τη σοδομίτικη αμαρτία που κάνουν, πολλοί
βέβαια απ’ αυτούς θα βαπτισθούν, θα ευαρεστήσουν στον βασιλιά και θα τιμηθούν,
οι υπόλοιποι όμως θα εξοντωθούν, θα καούν ή θα θανατωθούν σκληρά.
Εκείνη την εποχή το Ιλλυρικό θα
επανέλθει στο βασίλειο των Ρωμαίων, ενώ η Αίγυπτος θα συνθηκολογήσει. Ο
βασιλιάς αυτός θ’ απλώσει το δεξί του χέρι στα γύρω έθνη, θα ημερώσει τα ξανθά
γένη και θα κατατροπώσει τους εχθρούς του. Η βασιλεία του θα διαρκέσει τριάντα
δύο χρόνια. Για δώδεκα χρόνια δεν θα εισπράττει φόρους και δασμούς, θα
ξαναχτίσει γκρεμισμένα θυσιαστήρια και θα ανοικοδομήσει ιερούς ναούς. Στις
ημέρες του δεν θα γίνονται δίκες, αλλά ούτε θα υπάρχει άδικος και αδικημένος,
τον βασιλιά αυτόν θα τον φοβηθεί όλη η γη, θα αναγκάσει τους ανθρώπους με τον
φόβο να σωφρονισθούν, και θα εξοντώσει τους άρχοντες που παρανομούν.
Εκείνον τον καιρό ο Θεός θα φανερώσει
στον βασιλιά όλο το χρυσάφι, όπου και αν βρίσκεται κρυμμένο. Κι αυτός θα το
σκορπίσει «με το φτυάρι» σ’ όλη τη χώρα του. Από τον πολύ πλούτο οι άρχοντες θα
ζουν σαν βασιλιάδες και οι φτωχοί σας άρχοντες. Ο βασιλιάς αυτός θα κάνει
μεγάλα κατορθώματα. Θα ξεκινήσει με πολύ ζήλο για να διώξει τους Ιουδαίους.
Κανείς Ισραηλίτης δεν θα απομείνει μέσα σ’ αυτή την Πόλη. Δεν θα ακούγονται
γλέντια με λύρες, κιθάρες και άσεμνα τραγούδια. Δεν θα γίνεται τίποτα αισχρό,
γιατί θα μισήσει και θα εξολοθρεύσει «ἐκ
πόλεως Κυρίου πάντας τοὺς ἐργαζομένους τήν ἀνομίαν» (Ψαλμ. Ρ΄ 8).
Θα επικρατήσει τότε μεγάλη χαρά και
αγαλλίασις. Η γη και η θάλασσα θα δίνουν πλούσια τα αγαθά τους. Η ζωή θα κυλά
γαλήνια και ειρηνικά, και οι άνθρωποι θα ευφραίνονται όπως τον καιρό του Νώε,
μέχρις ότου ήρθε ο κατακλυσμός…
Πηγή: βίος του οσίου Ανδρέου του
δια Χριστόν σαλού,
εκδ. Ιεράς
Μονής Παρακλήτου
Προσευχή
του Αγίου Ανδρέου προ της μακαρίας κοιμήσεώς του
«Ὁ
Πατέρας, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, Τριὰς ἡ
ζωοποιὸς καὶ ὁμοούσιος,
σύνθρονος καὶ ἀμέριστος, παρακαλοῦμέν Σε οἱ πένητες, οἱ ξένοι, οἱ πτωχοὶ καὶ γυμνοί· οἱ μὴ ἔχοντες ποῦ τὴν κεφαλὴν κλῖναι· ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός
Σου κλίνομεν τὸ γόνυ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, τῆς καρδίας καὶ τοῦ πνεύματος καὶ δεόμεθά Σου καὶ ἱκετεύομέν
Σε, τὸν Θεόν, τὸ φοβερὸν ὄνομα
Σαβαώθ· ἀγαθὲ καὶ ἅγιε
Δέσποτα, πλαστουργέ, ποιητά, παντοκράτωρ κλῖνον τὸ οὖς
σου καὶ πρόσδεξε εὐμενῶς τὴν ἱκετήριον
δέησιν ἡμῶν τῶν ταπεινῶν καὶ ἀξίωσόν
μας νὰ ἁγιασθῶμεν, ἐν τῇ δυνάμει καὶ τῷ ὀνόματί Σου, Κύριε, οἰκτίρμον, ἐλεῆμον, μακρόθυμε καὶ πολυέλεε. Ἐλθέ, Πατέρα, Υἱὲ καὶ Πνεῦμα Ἅγιο· ἐλθέ, τὸ ὄνομα
τοῦ Πατρὸς τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος, μετὰ συμπαθείας
διὰ τὰ παραπτώματά μας, τὰ ἐν
λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ ἐν ἐνθυμήσει ἢ διανοίᾳ. Πάριδε καὶ ἄφες
ταῦτα ἀγαθέ, εὔσπλαχνε, ἐλεῆμον,
πολυέλεε. Καὶ μὴ μᾶς καταισχύνῃς· μὴ μᾶς ἀπορρίψῃς ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου· Σύ, ὁ Ὁποῖος ἀπὸ ἀγάπην ὑπερβολικὴν καὶ γλυκυτάτην φιλανθρωπίαν, κάμπτεσαι ἀπὸ τὰς
προσευχὰς τῶν φίλων Σου».
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Μωρίαν ἑκούσιον διὰ Χριστὸν τὸν Θεόν, ἐπόθησας Ὅσιε, τὸν σοφιστὴν ἀληθῶς, μωράνας καὶ ἤνυσας, μέσον πολλῶν θορύβων, τὸν ἀγῶνα Ἀνδρέα· ὅθεν σε ὁ Δεσπότης, Παραδείσου πρὸς πλάτος, ἐσκήνωσε πρεσβεύειν ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τὸν ἑκουσίως κακουχούμενον,
πενόμενον, ἐμπαροινούμενον
ἑκάστοτε, τυπτόμενον,
λιθαζόμενον καὶ θέατρον ἐποφθέντα κόσμῳ μέλψωμεν Ἀνδρέαν ὁσιώτατον, ὥσπερ σαλὸν διὰ Χριστὸν πολιτευσάμενον, πόθῳ κράζοντες· Χαίροις, Πάτερ θεόληπτε.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς