(Ψάλλεται η ακολουθία του όρθρου της Μεγάλης Τρίτης)
Στην ακολουθία αυτή, προβάλλονται τρία
διδακτικά θέματα: η παραβολή των Δέκα
Παρθένων, που διδάσκει την προετοιμασία και την εγρήγορση. Η παραβολή των ταλάντων, που τονίζει
την αμοιβή με την καλή χρήση των θείων δώρων: τη μη αξιοποίηση των ταλάντων που
συνεπάγεται την αφαίρεσή τους και την αξιοποίηση με την αύξησή τους. «Τῷ γάρ ἔχοντι παντί δοθήσεται καί
περισσευθήσεται, ἀπό δέ τοῦ μή ἔχοντος καί ὅ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ’ αὐτοῦ» (Ματθ.κε΄29). Το τρίτο θέμα είναι η
τελική Κρίση των ανθρώπων, με κριτήριο του Θεού στην έσχατη κρίση, την
κοινωνική συμπεριφορά του ανθρώπου. (Ματθ.
κστ΄31)
Δοξαστικόν Ἀποστίχων Ὄρθρου Μ. Τρίτης, ἦχος βαρύς.
Ἰδού σοι τὸ τάλαντον,
ὁ Δεσπότης ἐμπιστεύει ψυχή μου, φόβῳ δέξαι τὸ χάρισμα,
δάνεισαι τῷ δεδωκότι, διάδος πτωχοῖς, καὶ κτῆσαι φίλον τὸν Κύριον, ἵνα στῇς ἐκ
δεξιῶν αὐτοῦ, ὅταν ἔλθῃ ἐν δόξῃ, καὶ ἀκούσῃς μακαρίας φωνῆς. Εἴσελθε δοῦλε, εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου. Αὐτῆς ἀξίωσόν
με, Σωτὴρ τὸν πλανηθέντα,
διὰ τὸ μέγα
σου ἔλεος.
(=Ιδού,
ψυχή μου! Το τάλαντο που ο Δεσπότης σου εμπιστεύεται. Δέξου με δέος το χάρισμα
κι ύστερα δάνεισέ το σε Αυτόν που σου το έδωσε. Δώσε στους φτωχούς και κάμε
φίλο τον Κύριο, για να σταθείς δεξιά Του, όταν με δόξα θα έλθει, και ν’
ακούσεις την τρισεύγενη φωνή Του: Έλα, δούλε μου, στη χαρά του Κυρίου σου.
Αξίωσέ με γι’ αυτήν τη χαρά, Κύριε, Σωτήρα μου, κι εμένα που έχω πλανηθεί, διά το
μέγα σου έλεος).
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς