Η Ανάσταση των νεκρών και η Μέλλουσα
κρίση του κόσμου ως απόδοση δικαιοσύνης αποτελεί ένα φοβερό εσχατολογικό
γεγονός. Αυτήν την περίοδο που διανύουμε μπορεί να προβληματίσει τους πιστούς
χριστιανούς για εντονότερο αγώνα προς μετάνοια, προσευχή και επαγρύπνηση.
Αυτό το γεγονός είναι αποτυπωμένο και
στην υπέροχη υμνωδία της ημέρας των Απόκρεω. Οι άγιοι υμνογράφοι συνέθεσαν
διδακτικότατα τροπάρια, τα οποία προτρέπουν τους πιστούς να συναισθανθούν την
επερχόμενη βεβαία και φοβερή Κρίση: «Ὅταν ἔλθῃς ὁ Θεός, ἐπὶ γῆς μετὰ δόξης, καὶ τρέμωσι τὰ σύμπαντα· ποταμὸς δὲ τοῦ πυρὸς πρὸ τοῦ Βήματος ἕλκῃ, καὶ βίβλοι ἀνοίγωνται, καὶ τὰ κρυπτὰ δημοσιεύωνται· τότε ῥῦσαί με, ἐκ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου, καὶ ἀξίωσον, ἐκ δεξιῶν σου με στῆναι, Κριτὰ δικαιότατε». (Κοντάκιον)
Θα αναμένουμε αγωνιζόμενοι με πίστη,
αγάπη κι ελπίδα και θα προσδοκούμε τον Κύριο, ερχόμενο εκ του ουρανού,
ψάλλοντας μαζί με τον υμνογράφο το τροπάριο των Αίνων του Όρθρου της εορτής:
«Ὦ ποία ὥρα τότε, καὶ ἡμέρα φοβερά, ὅταν καθίσῃ ὁ Κριτὴς ἐπὶ θρόνου φοβεροῦ! βίβλοι ἀνοίγονται, καὶ πράξεις ἐλέγχονται, καὶ τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους δημοσιεύονται. Ἄγγελοι περιτρέχουσιν, ἐπισυνάγοντες πάντα τὰ ἔθνη. Δεῦτε ἀκούσατε βασιλεῖς καὶ ἄρχοντες, δοῦλοι καὶ ἐλεύθεροι, ἁμαρτωλοὶ καὶ δίκαιοι, πλούσιοι καὶ πένητες, ὅτι ἔρχεται Κριτής, ὁ μέλλων κρῖναι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην΄ καὶ τίς ὑποστήσεται ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, ὅταν Ἄγγελοι παρίστανται, ἐλέγχοντες τὰς πράξεις, τὰς διανοίας, τὰς ἐνθυμήσεις, τὰ ἐν νυκτὶ καὶ ἐν ἡμέρᾳ; ὢ ποία ὥρα τότε! Ἄλλὰ πρὸ τοῦ φθάσαι τὸ τέλος, σπούδασον κράζουσα, ψυχή· Ὁ Θεός, ἐπίστρεψον, σῶσόν με, ὡς μόνος Εὔσπλαγχνος».
Ωστόσο, στη Μέλλουσα κρίση θα κριθεί η
επίγεια συμπεριφορά και βιωτή του κάθε ανθρώπου ως απόδοση της δικαιοσύνης του
Θεού και θα αποκατασταθεί έτσι το κακό που διεπράχθη από τους ανθρώπους σε
βάρος των δικαίων. Γι’αυτό η Εκκλησία μας υπενθυμίζει σε όλους την έμπρακτη
αγάπη ως μέτρο της κρίσεως, για να κερδίσουμε την αιωνιότητα. Είναι γνωστό ότι
οποιαδήποτε θυσιαστική προσφορά και διακονία στους ελαχίστους και
αναξιοπαθούντες αδελφούς, συνδέεται με το πρόσωπο του Χριστού μας: «Ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων,
ἐμοί ἐποιήσατε» (Ματθ. 25,40). Τότε μόνο
μπορεί να αξιωθούμε να συναντηθούμε με τον Ίδιο τον Χριστό και να ακούσουμε τον
σωτήριο λόγο Του: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν Βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου».
Δοξαστικόν.
᾽Ιδιόμελον τοῦ Τριῳδίου.Ἦχος α´.
Προκαθάρωμεν ἑαυτούς, ἀδελφοί, τῇ βασιλίδι τῶν ἀρετῶν, ἰδοὺ γὰρ παραγέγονε, πλοῦτον ἡμῖν ἀγαθῶν κομίζουσα, τῶν παθῶν κατευνάζει τὰ οἰδήματα, καὶ τῷ Δεσπότῃ
καταλλάττει τοὺς πταίσαντας, διὸ μετ’ εὐφροσύνης ταύτην ὑποδεξώμεθα, βοῶντες Χριστῷ τῷ Θεῷ· ὁ ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, ἀκατακρίτους ἡμᾶς
διαφύλαξον, δοξολογοῦντάς σε τὸν μόνον ἀναμάρτητον.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς