Η Αγία καταγόταν από το Παλέρμο ή την Κατάνη της Σικελίας
από πλούσια οικογένεια. Έζησε και μεγαλούργησε στο χρόνια του αυτοκράτορα
Δέκιου (249 - 251 μ.Χ.). Διακρινόταν για τη φυσική της ομορφιά αλλά και για το
ήθος, τις αρετές και τη μεγάλη της πίστη. Η νεαρή κόρη προτίμησε το κάλλος της
ψυχής από την προβολή του σωματικού κάλλους, που με τόση ματαιοδοξία συνηθίζουν
οι νέες. Προτίμησε τις αρετές της ψυχής και την ένωσή της με τον Θεό από τα
ψεύτικα στολίδια. Η ψυχή της αθώα, αγνή, ταπεινή, ποθούσε να γίνει πιστή νύμφη
του Χριστού και όλη της η ύπαρξη ναός του Θεού. Η πρόθεση και η προαίρεσή της,
απόλυτα αγνή και καθαρή, κινήθηκε προς τον Χριστό και ο Χριστός έδειξε την
ευαρέσκειά Του. Έτσι η αγνή κόρη δεν φοβούνταν τίποτε. Μέσα στην ψυχή της
Αγάθης έκαιγε δυνατή η φλόγα της πίστεως, με την οποία νίκησε τους πειρασμούς
του διαβόλου και τις τρομακτικές επιθέσεις της βίας. Ήταν έτοιμη για την αγάπη
του Χριστού να υποστεί τα πάντα.
Η μεγαλύτερη τιμή προς αυτήν ήταν, όταν άγγελος Κυρίου
κατέβηκε να επισφραγίσει δημοσίως την πλάκα του τάφου της, με τον τόσο τιμητικό
τίτλο: «Νοῦς ὅσιος, αὐτοπροαίρετος, τιμή ἐκ Θεοῦ, καί πατρίδος
λύτρωσις».
Για περισσότερα ακούστε τη ραδιοφωνική εκπομπή.
Ἀπολυτίκιον . Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ῥόδον εὔοσμον τῆς παρθενίας, νύμφη ἄφθορος τοῦ Ζωοδότου, ἀνεδέδειξαι Ἀγαθὴ πανεύφημε· τῶν ἀγαθῶν τὴν πηγὴν γὰρ ποθήσασα, μαρτυρικῶς ἐν τῷ κόσμῳ διέπρεψας· μάρτυς ἔνδοξε, λιταῖς σου θείαις ἀγάθυνον τοὺς πόθῳ μεγαλύνοντας τοὺς ἄθλους σου.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς