Αγία Αγάθη η Παρθενομάρτυς (5 Φεβρουαρίου)


 Η Αγία καταγόταν από το Παλέρμο ή την Κατάνη της Σικελίας από πλούσια οικογένεια. Έζησε και μεγαλούργησε στο χρόνια του αυτοκράτορα Δέκιου (249 - 251 μ.Χ.). Διακρινόταν για τη φυσική της ομορφιά αλλά και για το ήθος, τις αρετές και τη μεγάλη της πίστη. Η νεαρή κόρη προτίμησε το κάλλος της ψυχής από την προβολή του σωματικού κάλλους, που με τόση ματαιοδοξία συνηθίζουν οι νέες. Προτίμησε τις αρετές της ψυχής και την ένωσή της με τον Θεό από τα ψεύτικα στολίδια. Η ψυχή της αθώα, αγνή, ταπεινή, ποθούσε να γίνει πιστή νύμφη του Χριστού και όλη της η ύπαρξη ναός του Θεού. Η πρόθεση και η προαίρεσή της, απόλυτα αγνή και καθαρή, κινήθηκε προς τον Χριστό και ο Χριστός έδειξε την ευαρέσκειά Του. Έτσι η αγνή κόρη δεν φοβούνταν τίποτε. Μέσα στην ψυχή της Αγάθης έκαιγε δυνατή η φλόγα της πίστεως, με την οποία νίκησε τους πειρασμούς του διαβόλου και τις τρομακτικές επιθέσεις της βίας. Ήταν έτοιμη για την αγάπη του Χριστού να υποστεί τα πάντα.
 

Η μεγαλύτερη τιμή προς αυτήν ήταν, όταν άγγελος Κυρίου κατέβηκε να επισφραγίσει δημοσίως την πλάκα του τάφου της, με τον τόσο τιμητικό τίτλο: «Νος σιος, ατοπροαίρετος, τιμή κ Θεο, καί πατρίδος λύτρωσις».

Για περισσότερα ακούστε τη ραδιοφωνική εκπομπή.

 


πολυτκιον . χος γ’. Θείας πίστεως.
όδον εοσμον τς παρθενίας, νύμφη φθορος το Ζωοδότου, νεδέδειξαι γαθ πανεύφημε· τν γαθν τν πηγν γρ ποθήσασα, μαρτυρικς ν τ κόσμ διέπρεψας· μάρτυς νδοξε, λιτας σου θείαις γάθυνον τος πόθ μεγαλύνοντας τος θλους σου.



κ τς ερς Μονς