«Ὡς στῦλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ,
καὶ λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης..»
Ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας,
επί Σεπτιμίου Σεβήρου τον 2ο αι. μ.Χ. Όταν ξέσπασε διωγμός κατά των χριστιανών,
συνελήφθη ο Άγιος από τον έπαρχο της Μαγνησίας Λουκιανό, ο οποίος του ζήτησε να
αρνηθεί την πίστη του. Ο Άγιος ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον
Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και αν υποβληθεί,
δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Η άρνηση του Γέροντα Ιερέα
σηματοδοτεί και την έναρξη φρικτών βασανιστηρίων. Η απόφαση είναι σκληρή: οι
δήμιοι θα γδάρουν τον Άγιο ζωντανό. Όμως η υπομονή και η καρτερικότητα του
Αγίου Χαραλάμπους μεταστρέφει τις σκληρές καρδιές των δημίων, οι οποίοι
ομολογούν τον Χριστό ως αληθινό Θεό και γι’ αυτό αποκεφαλίσθηκαν.
Νέα μαρτύρια αναμένουν τον Άγιο
Χαράλαμπο. Του καρφώνουν καρφιά στα πλευρά, τον σουβλίζουν στο στήθος, τον
ρίχνουν στην πυρά, τον λιθοβολούν, κι όμως ο Μάρτυς δεν λυγίζει! Συνεχίζει με
το μαρτύριό του να προσελκύει όλο και περισσότερες ψυχές στον Χριστό, μέχρι και
αυτήν την κόρη του αυτοκράτορα, Γαλήνη. Τελικά καταδικάζεται σε αποκεφαλισμό,
παραδίδει όμως την αγία του ψυχή στον Κύριο σε ηλικία 113 ετών, προτού
εκτελεσθεί η τελευταία απόφαση.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη
του στις 10 Φεβρουαρίου. Την ίδια ημέρα τελείται και η μνήμη των μαρτύρων
Βάπτου και Πορφυρίου, δημίων του Αγίου, καθώς και των τριών γυναικών, οι οποίοι
πίστεψαν και οδηγήθηκαν στο μαρτύριο, διά του Αγίου Χαραλάμπους.
Ο Άγιος Χαράλαμπος αξιώθηκε να κερδίσει
το αμαράντινο στεφάνι της αγιότητος, μετά από σκληρό και αιματηρό αγώνα στην
πρόσκαιρη ζωή, γιατί πίστευε: «ἐμοί
τὸ ζῆν Χριστός καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος ἐστί» (Φιλιπ. 1,21). Κι εμείς καλούμαστε
σε αυτήν τη ζωή ν’ αγωνισθούμε με γενναία απόφαση και φλογερή πίστη στο Χριστό,
για να απολαύσουμε την παρουσία του Θεού και στην αιωνιότητα.
Διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου
Χαραλάμπους,
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὡς στῦλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας
Χριστοῦ, καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης
σοφέ, ἐδείχθης Χαράλαμπες· ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, διά τοῦ μαρτυρίου, ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τήν σκοτόμαιναν μάκαρ, διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς