Τῇ ΚΗ’ τοῦ αὐτοῦ μηνὸς, τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τῆς Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς πάντοτε καὶ κατ’ ἐξαίρετον τρόπον σκεπούσης τὸ εὐσεβὲς ἡμῶν Ἔθνος, ὡς πάλαι ἔσκεπε τὴν Βασιλίδα τῶν πόλεων.
Οι εθνικές μας επέτειοι συνδέονται πάντοτε με την Υπέρμαχο
Στρατηγό, την Παναγία μας, γιατί είναι η συμπαραστάτης μας στους δίκαιους
αγώνες του Έθνους. Πόσες φορές έκανε το θαύμα της και μας πρόσφερε τη νίκη,
αφού μας έσωσε από το φοβερό δεινό του πολέμου!
Δεν χωράει αμφιβολία ότι και η εποποιία του 1940 αποτελεί ένα
θαύμα, ένα από τα πολλά θαύματα στην ιστορία των Ελλήνων. Σε όλη την Ελλάδα,
όλοι προσεύχονταν και ζητούσαν την προστασία και Σκέπη της Υπερμάχου Στρατηγού
και οι στρατιώτες, καθώς πολεμούσαν, την έβλεπαν ολοζώντανη, μέσα στην αντάρα
του πολέμου, να τους σκεπάζει με τα απλωμένα της χέρια και να τους ευλογεί. Σαν
φωτεινή νεφέλη, η Σκέπη της Παναγίας απλώθηκε πάνω στη βασανισμένη πατρίδα μας,
το 1940. Κι αυτό, το μαρτυρούν και οι αντίπαλοι, οι οποίοι έβλεπαν κι εκείνοι
την Θεοτόκο να προστατεύει τους Έλληνες, να τους σκεπάζει και να τους λυτρώνει
από βέβαιη καταστροφή! Για λόγους ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας, η Εκκλησία μας
εορτάζει την Αγία Σκέπη της Παναγίας μας, την 28η Οκτωβρίου, όταν εκδηλώθηκε η
πρώτη επίθεση του εχθρού και η πρώτη αντίσταση του ελληνικού στρατού.
Ας ευχαριστήσουμε την Αειπάρθενο Κόρη για την Παναγία Σκέπη
της στην Πατρίδα μας και ας την παρακαλούμε να γίνεται «τεῖχος ἀπροσμάχητον, καταφυγή,
σκέπη κραταιά καὶ ὅπλον σωτηρίας» και σε μας σήμερα. Γιατί στην Ορθοδοξία μας
πιστεύουμε ότι με τις πρεσβείες της προς τον Κύριο, η Θεοτόκος είναι στήριγμα
των πιστών και προστασία του κόσμου.
Κοντάκιον. Ἦχος
πλ. δ’.
Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὥσπερ νεφέλη ἀγλαῶς ἐπισκιάζουσα, τῆς Ἐκκλησίας τὰ πληρώματα Πανάχραντε, ἐν τῇ πόλει πάλαι ὤφθης τῇ Βασιλίδι. Ἀλλ’ ὡς σκέπη τοῦ λαοῦ σου καὶ ὑπέρμαχος, περισκέπασον ἡμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως, τοὺς κραυγάζοντας· Χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.
Ὁ Οἶκος
Ἄνωθεν ἐφαπλοῦσα, τὴν ἁγίαν σου Σκέπην, Παρθένε
Θεοτόκε Μαρία, σκέπεις καὶ σῴζεις τὸν σὸν λαόν, καθ’ ὥραν σε Ἁγνὴ ἐπιβοώμενον, νῦν δὲ σου τὰ θαυμάσια, εὐγνωμόνως ὑμνεῖ κραυγάζων:
Χαῖρε τοῦ κόσμου ἡ Σωτηρία
Χαῖρε Ἑλλάδος ἡ προστασία.
Χαῖρε τῶν Ἀγγέλων παράδοξον θέαμα.
Χαῖρε τῶν ἀνθρώπων ἀκλόνητον ἔρεισμα.
Χαῖρε Μήτηρ Ἀειπάρθενος τοῦ Παντάνακτος Χριστοῦ.
Χαῖρε σκέπη καὶ ἀντίληψις τοῦ λαοῦ σου τοῦ πιστοῦ.
Χαῖρε ὅτι ἐφάνης σκέπουσα τὸ σὸν Ἔθνος.
Χαῖρε ὅτι παρέχεις νίκας τῷ στρατοπέδῳ.
Χαῖρε πηγὴ πλουσίας χρηστότητος.
Χαῖρε λαμπὰς Θεοῦ ἀγαθότητος.
Χαῖρε δι’ ἧς τοὺς ἐχθροὺς ἐκνικῶμεν.
Χαῖρε πρὸς ἣν καθ’ ἑκάστην βοῶμεν.
Χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.
Ταῖς τῆς ἀχράντου Μητρός σου πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς ἐξ ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν καὶ σῶσον τάς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.
Δοξαστικόν…
…Ἦχος πλ.α’
Αἱ δωρεαὶ τῆς Σκέπης σου, ὡς ἀκτῖνες πανταχοῦ ἁπλούμεναι, πολλαχῶς εὐεργετοῦσιν ἡμᾶς Θεοτόκε‧ νόσων γὰρ τὴν ἀχλὺν διώκουσι, πολεμίων τάς
φάλαγγας ἐκτρέπουσιν, ἀδοκήτων συμφορῶν διαλύουσιν τὸν ζόφον, καὶ εἰρήνην σταθηρὰν ἡμῖν παρέχουσιν, Ἀλλ’ ὦ Κεχαριτωμένη Παρθένε, τοὺς χαριστηρίους ἡμῶν ὕμνους δέξαι, καὶ ἴσθι ἡμῖν σύμμαχος καὶ προστάτις. Μέχρι τερμάτων αἰῶνος δεόμεθα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς