Απολυτίκιο με τα ονόματα της Παναγίας - «Χαίροις ἀσκητικῶν…» (ἦχος πλ. α΄)


 ΥΠΕΡΑΓΙΑ  ΘΕΟΤΟΚΕ  ΣΩΣΟΝ  ΗΜΑΣ

 




Χαίροις Ελογημένη γνή, Γοργοϋπήκοε Παντάνασσα Δέσποινα· Πανάχραντε, λεοσα, Φανερωμένη σεμνή, Κεχαριτωμένη Πορταΐτισσα· σεπτή δηγήτρια, Προυσιώτισσα φθορε. Γλυκοφιλοσα, Σπηλαιώτισσα, Πάνσεμνε, Διασώζουσα, Θεοτόκε Πανάσπιλε, χραντε Παναγία μου, το ρους Γερόντισσα κα τς λλάδος πάσης λπίς, χαρά κα ντρύφημα. Χριστόν κδυσώπει τας ψυχας μν δοθναι τ μέγα λεος.


Χαίροις Παρθενομήτηρ γνή, Εκοσιφοίνισσα, πανένδοξε Δέσποινα· Παντάνασσα Τριχεροσα, Παραμυθία σεμνή, Κεχαριτωμένη Βηματάρισσα, σεπτή δηγήτρια, Κουκουζέλισσα φθορε, Γλυκοφιλοσα. Οκονόμισσα πάναγνε, Μυροβλύτισσα, Θεοτόκε πανάσπιλε· χραντε Πορταΐτισσα, το θω Γερόντισσα κα ρθοδόξων πάντων παντευλόγητος νασσα. Χριστο χαρε μήτηρ το παρέχοντος τ κόσμ τ μέγα λεος.


Χαίροις, Θεομήτορ γνή, λευθερώτρια, μόλυντη Δέσποινα, Πανάχραντε Γρηγοροσα Καλυβιανή ερή, Κεχαριτωμένη Κατερινιώτισσα· σεπτή Μυροβλύτισσα, γιασώτισσα φθορε, Μεγαλομάνα, γίας ννης τ βλάστημα, γγελόκτιστη, Θεοτόκε Γοργοπηγή. χραντε Μυρτιδιώτισσα, το ρους Γερόντισσα κα τς λλάδος πάσης κλέος, χαρά κα ντρύφημα· Χριστόν κδυσώπει τας ψυχάς μν δοθναι τ μέγα λεος!


«Χαίροις μετά Θεόν Θεός, τ δευτερεα τς Τριάδος χουσα, μέσως κδεχομένη τν κ Θεο δωρεάν, τ πλήρωμα λων κα ες παντας γγέλους, νθρώπους τε τοτο διαπορεύουσα· Πατρός Νύμφη, το Υο Μήτηρ σπιλος, κα το Πνεύματος ναός γιος, πάμφωτος. Τέλος τ σκοπιμότατον και στερον Πάναγνε, δημιουργός πάσης, δι’ ς κόσμος γένετο, κα Σο τ γεννήσει, αώνιος το Κτίστου Βουλή πεπλήρωται».

(νδρέου Κρήτης Ι. Μ. βήρων)

 



Τ Δεκαπάρθενον. Τον τάφον σου Σωτήρ. χος α΄.
«Παρθένος ληθς πρ το τόκου Παρθένε, Παρθένος ληθς ν τ τόκ Παρθένε. Παρθένος ειπάρθενος μετά τόκον διέμεινας· κα Παρθένον Σε, μολογομεν Παρθένε καί λπίζομεν ν Σοί Παρθένε σωθναι, Παρθένων τ καύχημα!»

λησμονες τ Δεκαπάρθενον σμα ν τ λέγεις κα ν τ διαδίδεις, να εαρεστήσεις τ Δεσπότη, λλά κα τν ποιητήν του, τν χρυσορρόα Δαμασκηνόν, στις τ ποίησε μ ψηλήν κφαντορίαν κα συσχετισμόν τν 5 φρονίμων κα 5 μωρν, τν 10 παρθένων.}


χος δ΄. Έδωκας σημείωσιν.
«Σ τ καθαρώτατον το Βασιλέως παλάτιον, δυσωπ Πολυύμνητε. Τν νον μου καθάρισον τν σκοτισμένον, πάσης μαρτίας κα καταγώγιον τερπνόν τς περθέου Τριάδος ποίησον. πως τ μεγαλεα Σου κα τν πολλήν γαθότητα,  μεγαλύνω σωζόμενος χρεος κέτης Σου.» (γιά καθαρούς λογισμούς)
 


 
Αγνή Παρθένε Δέσποινα. χος πλ.α΄

 γν Παρθένα Δέσποινα, χραντε Θεοτόκε, [Χαρε νύμφη νύμφευτε]

Παρθνε μτηρ νασσα, πανένδροσέ τε πόκε. [Χαρε...]
ψηλοτέρα ορανν κτίνων λαμπροτέρα, [Χαρε...]
Χαρ παρθενικν χορν γγέλων περτέρα. [Χαρε...]
κλαμπροτέρα ορανν, φωτς καθαρωτέρα, [Χαρε...]
Τν ορανίων στρατιν, πασν γιωτέρα. [Χαρε...]

Μαρία ειπάρθενε κόσμου παντς Κυρία, [Χαρε...]
χραντε νύμφη πάναγνε, Δέσποινα Παναγία. [Χαρε...]
Μαρία νύμφη νασσα, χαρς μν ατία, [Χαρε...]
Κόρη σεμνή, Βασίλισσα, Μήτηρ περαγία. [Χαρε...]
Τιμιωτέρα Χερουβίμ, περενδοξοτέρα, [Χαρε...]
Τν σωμάτων Σεραφίμ, τν θρόνων περτέρα. [Χαρε...]

Χαρε τ σμα Χερουβίμ, χαρε μνος γγέλων, [Χαρε...]
Χαρε δ τν Σεραφίμ, χαρ τν ρχαγγέλων. [Χαρε...]
Χαρε ερήνη κα χαρά, λιμν τς σωτηρίας, [Χαρε...]
Παστς το Λόγου ερά, νθος τς φθαρσίας. [Χαρε...]
Χαρε παράδεισε τρυφς, ζως τε αωνίας. [Χαρε...]
Χαρε τ ξύλον τς ζως, πηγ θανασίας. [Χαρε...]

Σ κετεύω Δέσποινα, σ νν πικαλομαι. [Χαρε...]
Σ δυσωπ Παντάνασσα, σν χάριν ξαιτομαι. [Χαρε...]
Κόρη σεμν κα σπιλε, Δέσποινα Παναγία, [Χαρε...]
Θερμς πικαλομαί σε, να γιασμένε. [Χαρε...]
ντιλαβο μου, ρσαί με π το πολεμίου [Χαρε...]
Κα κληρονόμον δεξόν με ζως τς αωνίου. [Χαρε...]


{Τον ύμνο «γν Παρθένε Δέσποινα» συνέθεσε ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης τον 19ο αιώνα μ.Χ., όταν ήταν διευθυντής της Θεολογική Σχολής στην Ριζάρειο της Αθήνας  - Μελοποίηση και απόδοση από τον χορό της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους}




 Ἐκ τς ερς Μονς