Μνήμη τῆς εἰς οὐρανοὺς πυρφόρου ἀναβάσεως
Ο Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης (9ος αι.π.Χ.) υπήρξε μέγιστος των
Προφητών, θεοσεβής και προόπτης των μεγαλείων του Θεού, ζηλωτής θείου ζήλου,
πυρφόρος ομολογητής και δίκαιος κριτής, ο οποίος σε κάθε αμαρτία και αποστασία
δεν δίσταζε να εναντιωθεί ακόμη και στους ισχυρούς της εποχής του. Ήταν
άνθρωπος με απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό και άνθρωπος θερμής προσευχής, όπως
αναφέρει ο αδελφόθεος Ιάκωβος στην επιστολή του.
Η προσευχή του ήταν τόσο ισχυρή που έκανε θαύματα.
Προσευχήθηκε και δεν έβρεξε για τριάμισι χρόνια και μετά προσευχήθηκε και
έβρεξε. Προσευχήθηκε και ανάστησε το παιδί της χήρας γυναίκας που τον
φιλοξένησε. Με την δυναμική προσευχή του κατέβασε φωτιά από τον ουρανό, για να
πιστέψουν οι ισραηλίτες στον αληθινό Θεό. Διέσχισε τον Ιορδάνη ποταμό με την μηλωτή
του και τέλος, δεν απέθανε αλλά ανελήφθη με άρμα πυρός στον ουρανό. Η
επικοινωνία του με τον Θεό ήταν προσωπική και ουσιαστική, τόσο ζωντανή και
άμεσα αποτελεσματική, διότι ο Θεός «υπήκουε» στα αιτήματά του. Με τη φλογερή
του πίστη στο Θεό, κήρυττε συνεχώς το «ζῆ Κύριος ὁ Θεός τῶν Δυνάμεων», καλώντας τους ανθρώπους να μετανοήσουν. Τη μετάνοια ζητά και
από εμάς σήμερα και να είμαστε πιστοί δούλοι του Χριστού.
Ἔνδοξε Προφῆτα τοῦ Θεοῦ
ἱκέτευε τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχάς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’.
Ταχύ προκατάλαβε.
Ὁ ἔνσαρκος Ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισαίῳ τὴν χάριν, νόσους ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει, διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.
Δόξα Πατρὶ… Ἦχος πλ.
δ’
Τῶν Προφητῶν τοὺς ἀκραίμονας, καὶ παμφαεῖς φωστῆρας τῆς οἰκουμένης, ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν πιστοί, Ἠλίαν καὶ Ἐλισσαῖον καὶ Χριστῷ ἐκβοήσωμεν χαρμονικῶς, Εὔσπλαγχνε Κύριε, παράσχου τῷ λαῷ σου, ἱκεσίαις τῶν Προφητῶν σου, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς