Στο Ευαγγέλιο ο Κύριος μας υποδεικνύει τον κίνδυνο που
διατρέχει ο άνθρωπος που κυριεύεται από την επιθυμία των υλικών αγαθών. Και
λέει: «τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε ἢ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστιν τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ… ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν;» (Ματθ. 6: 25-26). Ο επουράνιος Πατέρας
φροντίζει και συντηρεί όλη την κτίση, δεν θα ενδιαφερθεί για τον άνθρωπο που
είναι ανώτερος; Οι πολλές μέριμνες και οι ανήσυχες φροντίδες τυραννούν τον
άνθρωπο, ο οποίος αγωνιά συνεχώς και δείχνουν την ολιγοπιστία μας και έλλειψη
εμπιστοσύνης στη στοργική αγάπη του Θεού. 
Ο Κύριος δεν εμποδίζει τον άνθρωπο να είναι συνετός και
προνοητικός. Τον εμποδίζει από την αγωνιώδη φροντίδα και μέριμνα να αποκτήσει
πολλά υλικά αγαθά, όχι για συντήρηση, αλλά για μελλοντική ασφάλεια. Υπάρχουν
όμως άλλα ανώτερα πνευματικά αγαθά που αξίζουν περισσότερο το ενδιαφέρον και
την φροντίδα μας. Είναι ο νόμος του Θεού, το θέλημά Του, η βασιλεία Του. Αυτό
που ζητάμε στην Κυριακή προσευχή: «..ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῶ καὶ ἐπί τῆς γῆς..».
Η θεία Πρόνοια και η αγάπη του Πατέρα δεν θα υστερήσει τίποτε
από τον άνθρωπο, που βρίσκεται σε κοινωνία μαζί Του κι αφήνει με πίστη τη ζωή
στα χέρια Του. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα τις ανάγκες μας και θα χαρίσει τα
απαραίτητα αγαθά. Θα μας χαρίσει και την ουράνια Βασιλεία Του. Αρκεί εμείς να
τηρούμε το θέλημά Του και να ζητάμε τη σωτηρία της ψυχής μας, να ζητάμε να
γίνεται το θέλημα του Θεού. Τότε θα απελευθερωθούμε από την προσκόλληση στα
υλικά αγαθά και θα είμαστε σε κοινωνία με τον Θεό της αγάπης και σε κοινωνία με
τον πλησίον μας. Λέγει ο Κύριος:
«ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν».
(Ματθ. 6, 33)
Δόξα
Πατρί… Εωθινόν Γ’. Ἦχος γ’
Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας, τὴν τοῦ Σωτῆρος εὐαγγελιζομένης, ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν καὶ ἐμφάνειαν, διαπιστοῦντες οἱ Μαθηταί, ὠνειδίζοντο τὸ τῆς καρδίας σκληρόν, ἀλλὰ τοῖς σημείοις καθοπλισθέντες καὶ θαύμασι, πρὸς τὸ κήρυγμα ἀπεστέλλοντο, καὶ σὺ μὲν Κύριε, πρὸς τὸν ἀρχίφωτον ἀνελήφθης Πατέρα, οἱ δὲ ἐκήρυττον πανταχοῦ τὸν λόγον, τοῖς θαύμασι πιστούμενοι. Διὸ οἱ φωτισθέντες δι’ αὐτῶν δοξάζομέν σου, τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, φιλάνθρωπε Κύριε.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς