Η Μάρθα και η Μαρία, μαζί με τον αδελφό τους Λάζαρο, ήταν για
τον Ιησού Χριστό η πιο αγαπητή και αγία οικογένεια της Βηθανίας. Το Ευαγγέλιο
της Κοιμήσεως της Παναγίας μας και του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα, μας
παρουσιάζει τη Μαρία να απορροφάται από τη διδασκαλία του Ιησού, ενώ η Μάρθα,
που ήταν μεγαλύτερη αδελφή, φροντίζει υπερβολικά για το τραπέζι της φιλοξενίας.
Κίνητρο και των δύο αδελφών η Αγάπη
στον Κύριο. Η Μάρθα άνθρωπος της δράσης και της προσφοράς, λειτουργεί με τρόπο
πρακτικό και πολυάσχολο, γι' αυτό ακούει από το στόμα του Διδασκάλου το
πασίγνωστο και διδακτικότατο: «Μάρθα,
Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά, Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς» (Λουκ. ι' 38-42).
Με αγάπη κι ενδιαφέρον, ο Κύριος τη νουθετεί ότι μέριμνά της
πρέπει να είναι η εσωτερική δίψα της ψυχής κι όχι η εξωτερική ανησυχία, η τύρβη
και ο πολύς θόρυβος. Έχουμε ανάγκη ενός φαγητού ή καλύτερα έχουμε ανάγκη ένα
πράγμα, τη σωτηρία της ψυχής. Η Μαρία έχει δώσει ολόκληρη την ψυχή της στον
Κύριο, με πνεύμα μαθητείας. Θέλει να μάθει όσα διδάσκει ο Κύριος κι έχει
αφοσιωθεί στο Λόγο Του. Έφθασε στο σημείο μετά την Ανάσταση του Λαζάρου, να
εκδηλώσει με ταπείνωση την αγάπη και την ευγνωμοσύνη της στον Κύριο· άλειψε με
πολύτιμο μύρο τα πόδια του Ιησού και μετά τα σπόγγισε με την παρθενική της
κόμη.
Και οι δύο αυτοί χαρακτήρες και ρόλοι είναι πολύ σημαντικοί
στη ζωή του χριστιανού. Ο ένας της πράξης ο άλλος της θεωρίας. Και οι δύο
αγάπησαν και διακόνησαν τον Κύριο. Και οι δύο αποτελούν έναν άριστο συνδυασμό,
όταν προσφέρονται στον Κύριο και είναι άξιοι μιμήσεως. Με τη διαφορά ότι η
θεωρία εδώ είναι ανώτερη από την πράξη όσο ανώτερη είναι η ψυχή από το σώμα. Ο
ισορροπημένος συνδυασμός της προσφοράς στο Θεό και της μαθητείας και κοινωνίας
με τον Θεό είναι το κλειδί της σωτηρίας της ψυχής και της ευαρεστήσεως του Θεού.
(Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας)
Οι άγιες Μάρθα και Μαρία, συμπεριλαμβάνονταν ανάμεσα στον
όμιλο των μυροφόρων γυναικών, οι οποίες συνόδευαν τον Κύριο. Και οι δύο
αδελφές, αξιώθηκαν να πεθάνουν ειρηνικά και όχι σε διωγμό.
Οι άγιες Μάρθα και Μαρία ας πρεσβεύουν για μας στον Σωτήρα
Χριστό να αφυπνιστούμε και να ζήσουμε το σωτήριο μήνυμα του «ενός εστί χρεία»
δηλ. του Λόγου του Θεού, του Χριστού που δεν αναφέρεται στην πρόσκαιρη
«καλοπέραση» της ζωής αυτής, αλλά στην πρόγευση της αιώνιας τρυφής του Παραδείσου!
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ.
α´. Τὸν
Συνάναρχον Λόγον.
Τῷ Σωτῆρι ἀμέμπτως διακονήσασαι, αἱ τοῦ Ἁγίου Λαζάρου θεῖαι αὐτάδελφοι, σὺν τῇ Μάρθᾳ τῇ κλεινῇ, Μαρία πάνσεμνε, καὶ τὴν Ἀνάστασιν Αὐτοῦ, σὺν Μυροφόροις Γυναιξί, μαθοῦσαι ἐκ τοῦ Ἀγγέλου, φωτὸς ἐμπλήσθητε θείου, ἡμῖν αἰτοῦσαι τὰ σωτήρια.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς