Απόστολος Πέτρος: Γιός του Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα και οι δύο
ψαράδες στη Γεννησαρέτ, όπου τους συνάντησε και τους κάλεσε ο Κύριος κι αυτοί
Τον ακολούθησαν, αφήνοντας τα δίχτυα και την οικογένειά τους. Ήταν τύπος
ειλικρινής, απλός και ταπεινός, αυθόρμητος και ορμητικός, δεν μιλούσε ελληνικά
(τον μετέφραζε ο μαθητής του Μάρκος). Δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία,
Αντιόχεια, Πόντο, Γαλατία, Καππαδοκία, Ασία, Βιθυνία. Μαρτύρησε στη Ρώμη επί
Νέρωνος το 64 μ.Χ. 
Απόστολος Παύλος: Από την Ταρσό της Κιλικίας, σκληρός διώκτης των χριστιανών.
Με θαύμα του φανερώθηκε ο Χριστός και τον πρόσταξε να κατηχηθεί από τον Ανανία
και να βαπτισθεί. Υπήρξε άνθρωπος με βαθιά θεολογική μόρφωση, ήταν Ρωμαίος
πολίτης και μιλούσε ελληνικά. Έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου,
Απόστολος των Εθνών, ο Πρώτος μετά τον Ένα. Είναι ιδρυτής της Εκκλησίας της
Ελλάδος, έγραψε 14 επιστολές προς τις Εκκλησίες που ίδρυσε. Μαρτύρησε στη Ρώμη
το 64 με 67 μ.Χ.
Και οι δύο Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι του Χριστού υπήρξαν οι
στύλοι της Εκκλησίας, κήρυξαν το χαρμόσυνο μήνυμα της αγάπης και της σωτηρίας
με φλογερή πίστη στο Χριστό και ζωντανή κοινωνία με Αυτόν. Ό Άγιος Πέτρος
κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Ιουδαίους, ο Άγιος Παύλος στα Έθνη. Συμβολίζουν την
ενότητα της πίστεως και της Εκκλησίας και προβάλλουν την εν Χριστώ σωτηρία διά
της πίστεως: «πίστις δι᾽ ἀγάπης ἐνεργουμένη». (Γαλ. 5, 6) Ο Κύριος τον ένα τον μακάρισε και
πέτρα τον ονόμασε, επάνω στην οποία είπε ότι θα ιδρύσει την Εκκλησία Του. Για
τον άλλον είπε ότι θα γίνει το σκεύος της εκλογής Του και ότι θα βαστάσει το
όνομά Του ενώπιον τυράννων και βασιλέων. Οι άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος
μας δείχνουν το δρόμο προς τον Χριστό: «τὶς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλίψις ἤ στενοχωρία ἤ διωγμός ἤ λιμός…;» (Πρός Ρωμ. η΄ 35-39)
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις,
ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.
Ἀμήν
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ’.
Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς οἰκουμένης διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Δόξα
Πατρί…Ἦχος πλ. β’. Κοσμᾶ Μοναχοῦ
Ἡ πάνσεπτος τῶν Ἀποστόλων, ἐπεδήμησεν ἑορτή, τῇ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ, προξενοῦσα σωτηρίαν ἡμῖν, μυστικῶς οὖν κροτήσαντες τούτοις προσείπωμεν. Χαίρετε φωστῆρες τῶν ἐν σκότει, τοῦ ἡλίου ἀκτῖνες ὑπάρχοντες. Χαίρετε Πέτρε καὶ Παῦλε, δογμάτων τῶν θείων θεμέλιοι ἀῤῥαγεῖς, φίλοι τοῦ Χριστοῦ, σκεύη τίμια. Πάρεστε μέσον ἡμῶν ἀοράτως, καταξιοῦντες δωρεῶν ἀΰλων, τοὺς τὴν ἡμῶν ἑορτήν, εὐφημοῦντας ᾄσμασι.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς