Γενέσιον Αγίου Ιωάννου Προδρόμου (24 Ιουνίου)

 Στις 24 Ιουνίου εορτάζουμε το Γενέσιο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, τα μόνα Γενέθλια ανθρώπου μετά τα Γενέθλια του Χριστού και της Παναγίας.

   Υπήρξε ένδοξος Προφήτης, Βαπτιστής του Χριστού, η μεγαλύτερη μορφή της Εκκλησίας μας μετά τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο τελευταίος Προφήτης που είδε με τα μάτια του τον Μεσσία, Τον κήρυξε και Τον βάπτισε. Είναι αυτός που προσκύνησε τον Χριστό από την μήτρα της μητέρας του Ελισάβετ, όταν την επισκέφθηκε η Θεοτόκος, φέροντας στην κοιλιά της τον Δεσπότη Χριστό. «Ἔνδοθεν γὰρ ὁ δοῦλος αἰνοῦσε τὸν Δεσπότην», όπως σημειώνει ο υμνωδός. Αυτός ο Ιωάννης είδε το Άγιο Πνεύμα, εν είδει περιστεράς να κατεβαίνει προς τον Κύριο, και να επισφραγίζει την φωνή του Θεού Πατρός, που ακούστηκε εξ Ουρανού: «Οὗτος ἐστίν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν ὧ ηὐδόκησα Αὐτοῦ ἀκούετε». Υπήρξε ο αγιότερος άνθρωπος που γεννήθηκε και όλη του η ζωή υπήρξε ασκητική και ισάγγελος. Το κήρυγμά του ήταν κήρυγμα μετανοίας: «Μετανοεῖτε ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Με το ίδιο κήρυγμα καλεί κι εμάς  σήμερα να μετανοήσουμε, διότι έφθασε η Βασιλεία του Θεού ανάμεσά μας. 

Ερμηνεία της εικόνας Γενεσίου του Προδρόμου

Στην εικόνα του Γενεσίου του Προδρόμου, η Ελισάβετ βρίσκεται πάνω σε υψηλό και μεγαλόπρεπο κρεβάτι. Τα ενδύματά της περιβάλλουν με σεμνότητα το γηρασμένο σώμα της. Είναι λεχώ, διότι μόλις γέννησε το παιδί της, τον Πρόδρομο Ιωάννη. Μολονότι τον απέκτησε σε βαθύ γήρας, η Ελισάβετ δόξαζε τον Θεό και στον καιρό της ατεκνίας της και τώρα που παρ’ ελπίδα έγινε Μητέρα. Πίσω της διακρίνουμε ένα καταστόλιστο μαξιλάρι, για την ανάπαυση του σώματός της, μετά τις ωδίνες του τοκετού και ακόμη πιο πίσω την οικία της σεμνή και επιβλητική. Η οροφή της οικίας είναι σκεπασμένη με κόκκινο ύφασμα, που συμβολίζει το κάλυμμα του νόμου. Πλάϊ της στέκονται θεραπαινίδες, που ετοιμάζουν την τράπεζα του φαγητού και της προσφέρουν για ενδυνάμωσή της από τα παρατιθέμενα εδέσματα.

Στο κάτω μέρος της εικόνας, μία θεραπαινής γνέθει νήμα και με την άκρη του ποδιού της κινεί τον λίκνο (την κούνια) του νεογέννητου Ιωάννη. Η κούνια φυλάει τον θησαυρό, δηλαδή το βρέφος που θα δώσει τέλος στη σκιά του νόμου και θα οδοποιήσει την ημέρα του φωτός και της χάριτος. Ο Ιωάννης είναι τυλιγμένος με τα σπάργανα όπως τα συνηθισμένα βρέφη, αλλά φορεί και φωτοστέφανο. Το πρόσωπό του λάμπει από χάρη, γιατί έχει ήδη γεμίσει από το Άγιο Πνεύμα, όπως προανήγγειλε ο Άγγελος Κυρίου. Δίπλα του και δεξιά, βρίσκεται ο πατέρας του Ζαχαρίας· κάθεται σε ωραίο κάθισμα, με λαμπρό υποπόδιο και γράφει με τον κάλαμό του, σε πινακίδιο την λέξη Ιωάννης. Είναι το όνομα που θα δοθεί στο βρέφος.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Προφῆτα καὶ Πρόδρομε, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, ἀξίως εὐφημῆσαι σέ, οὐκ εὐποροῦμεν ἠμεῖς, οἱ πόθω τιμῶντες σέ, στείρωσις γὰρ τεκούσης, καὶ πατρὸς ἀφωνία, λέλυται τὴ ἐνδόξω, καὶ σεπτή σου γεννήσει,   καὶ σάρκωσις Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, κόσμω κηρύττεται.

Δόξα Πατρί… Ἦχος πλ. β’ – Ἀνατολίου

Ἀστὴρ ἀστέρων Πρόδρομος, στειρωτικῆς ἐκ νηδύος, ἐπὶ γῆς τίκτεται σήμερον, Ἰωάννης ὁ θεοπόθητος, καὶ Χριστοῦ ἐπιφαίνει τὴν αὐγὴν ἀνατολὴν τὴν ἐξ ὕψους, εἰς εὐθεῖαν πιστοῖς διάβασιν.

 Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς