Τῇ
Κυριακῇ ὀγδόῃ ἀπὸ τοῦ Πάσχα,
τὴν
ἁγίαν Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν.
Η Κυριακή της Πεντηκοστής είναι μεγάλη Δεσποτική εορτή,
εορτάζει η Αγία Τριάς, αφού με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος φανερώνεται ότι ο
Θεός είναι Τριαδικός. Την Κυριακή αυτή εορτάζουμε την επιφοίτηση του Αγίου
Πνεύματος στους Μαθητές του Χριστού.
«Πνοῇ
βιαίᾳ γλωσσοπυρσεύτως νέμει,
Χριστὸς τὸ θεῖον Πνεῦμα
τοῖς
Ἀποστόλοις ἐκκέχυται...»
Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος προηγείται και αναγγέλλεται
από την εορτή της Αγίας Τριάδος. Το Άγιο Πνεύμα είναι η μία υπόσταση της Αγίας
Τριάδος και τιμάται αποκλειστικά την επόμενη ημέρα, τη Δευτέρα του Αγίου
Πνεύματος.
Μετά την αποκάλυψη της ουράνιας Εκκλησίας των τριών θείων
Προσώπων, το Πνεύμα οδηγεί στη σύσταση της επίγειας εικόνας του: την Εκκλησία
των ανθρώπων. Η Πεντηκοστή, αποτελεί τη γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας με τη
συνεχή παρουσία της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος στη ζωή της Εκκλησίας.
Επομένως με την Πεντηκοστή ιδρύθηκε η Εκκλησία όχι ως απλός
θεσμός, αλλά ως συνεχής παρουσία της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, και γι’ αυτό
η Πεντηκοστή δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη μία φορά κάποτε, αλλά είναι η ζωή
της Εκκλησίας, ως αδιάκοπη κοινωνία του Αγίου Πνεύματος.
Τῇ
ἐπιφοιτήσει τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῶν Ἀποστόλων σου,
Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.
Ἀπολυτίκιον.
Ήχος πλ. δ'.
Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους, τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι' αὐτῶν, τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ.
δ΄.
Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε,
διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν, τὸ πανάγιον Πνεῦμα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς