Ευλογημένο Τριώδιο με κατάνυξη, μετάνοια,
αυτοκριτική και αυτογνωσία!
«Ὑψηγορίαν φύγωμεν, Φαρισαίου κακίστην·
ταπείνωσιν δὲ μάθωμεν, τοῦ Τελώνου ἀρίστην, ἵν᾽ ὑψωθῶμεν βοῶντες, τῷ Θεῷ σὺν ἐκείνῳ· Ἱλάσθητι τοῖς δούλοις σου, ὁ τεχθεὶς ἐκ Παρθένου, Χριστὲ Σωτήρ…»
(Ἐξαποστειλάριον Ὄρθρου Κυριακῆς)
Η Εκκλησία μας με την αρχή του Τριωδίου μας εισάγει σε
κατανυκτική ατμόσφαιρα για πνευματική ανάταση και ετοιμασία για τη Μεγάλη
Τεσσαρακοστή. Το μήνυμα της Παραβολής προβάλλεται με τη στάση του τελώνη, που δικαιώνεται από
τον Θεό. Η ταπείνωση στρέφει τον τελώνη στον εαυτό του, συναισθάνεται την
αμαρτωλότητά του και εξαγορεύει τις αμαρτίες του. Δεν αντιδρά στα περιφρονητικά
λόγια του φαρισαίου, ούτε καν σηκώνει τα μάτια, προσηλώνεται στην επικοινωνία
του με τον Θεό. Προσεύχεται ικετευτικά με συντριβή και μέσα από την ψυχή του
ζητά το θείο έλεος με τη φράση: «ὁ Θεὸς, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἐλέησόν με».
Ο Χριστός δεν θέλει να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους
άλλους, παρακολουθώντας τις πράξεις τους, αλλά με τον άγιο νόμο Του, τη θεία
Διδασκαλία Του, διότι η κατάκριση είναι ένα ολέθριο πάθος, πόσο μάλλον κατά την ώρα της προσευχής. Όποιος
εγκολπώνεται την ταπεινοφροσύνη, γένεται δεκτικός στη χάρη του Θεού και ζει με
πραότητα, δικαιοσύνη και αγάπη προς όλους τους ανθρώπους. Άλλωστε οι Πατέρες της
Εκκλησίας ομολογούν ότι η ταπείνωση αποτελεί θεμέλιο όλων των αρετών. Με
ταπεινό φρόνημα, ας ζητάμε το έλεος του Θεού καθημερινά, αφού παραδεχόμαστε τα
σφάλματά μας με συναίσθηση, συντριβή και αυτογνωσία.
Ἰδιόμελον τοῦ Τριῳδίου. Δόξα
Πατρί… Ἦχος πλ.δ´
Ταῖς ἐξ ἔργων καυχήσεσι, Φαρισαῖον δικαιοῦντα ἑαυτὸν κατέκρινας Κύριε, καὶ Τελώνην μετριοπαθήσαντα, καὶ στεναγμοῖς ἱλασμὸν αἰτούμενον, ἐδικαίωσας· οὐ γὰρ προσίεσαι, τοὺς μεγαλόφρονας λογισμούς, καὶ τὰς συντετριμμένας καρδίας, οὐκ ἐξουθενεῖς· διὸ καὶ ἡμεῖς σοὶ προσπίπτομεν, ἐν ταπεινώσει, τῷ παθόντι δι᾽ ἡμᾶς· Παράσχου τὴν ἄφεσιν καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’.
Φαρισαίου φύγωμεν ὑψηγορίαν, καὶ Τελώνου μάθωμεν, τὸ ταπεινὸν ἐν στεναγμοῖς, πρὸς τὸν Σωτῆρα κραυγάζοντες· Ἵλαθι μόνε ἡμῖν εὐδιάλλακτε.
Ἐκ της Ἱερᾶς Μονῆς