Ο άγιος Ιωάννης ήταν υιός του ψαρά Ζεβεδαίου και της Σαλώμης
και αδελφός του αποστόλου Ιακώβου, Μαθητής του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου,
Ισάγγελος Παρθένος.
Έγινε Άγιος Απόστολος, Ευαγγελιστής, Θεοδίδακτος Θεολόγος,
Ηγαπημένος Μαθητής και Φίλος Επιστήθιος του Χριστού, Ευαγγελιστής της Αγάπης,
Υιός Βροντής, Μέγας θαυματουργός, προορατικός, Διδάσκαλος, Θεόπνευστος
συγγραφέας του τετάρτου και εκτενούς Ευαγγελίου, καθώς και συγγραφέας του
βιβλίου της Αποκαλύψεως και τριών καθολικών επιστολών.
Η μνήμη του Αποστόλου Ιωάννου εορτάζεται από την Εκκλησία μας
στις 26 Σεπτεμβρίου (Μετάσταση). Η εορτή συνδέεται με την ανάδυση
θαυματουργικής κόνεως (σκόνης) από τον τάφο του Ευαγγελιστού, μέσω της
θαυματουργικής επενέργειας του Αγίου Πνεύματος, που οι ντόπιοι την αποκαλούσαν
«επίγειο μάνα» (8 Μαϊου).
Υπήρχε η άποψη ότι ο Ιωάννης δεν πέθανε, αλλά μετατέθηκε στην
άλλη ζωή, όπως ο Ενώχ και ο Ηλίας. Αφορμή γι' αυτή την άποψη έδωσε το γνωστό
ευαγγελικό χωρίο, Ιωάννου κα’ 22. Όμως, ο αμέσως επόμενος στίχος κα' 23
διευκρινίζει τα πράγματα.
Η παράδοση που ασπάσθηκε η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η έξης: Ο
Ιωάννης σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω από αυτή. Αλλά μετά
από μερικές ημέρες, όταν οι μαθητές του επισκέφθηκαν τον τάφο, βρήκαν αυτόν
κενό. Η Εκκλησία μας, λοιπόν, δέχεται ότι στον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου
συνέβη ό,τι και με την Παναγία μητέρα Του. Δηλαδή, ο Ιωάννης ναι μεν πέθανε και
ετάφη, αλλά μετά τρεις ημέρες αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή, για την
οποία ο ίδιος λέγει σχετικά: «Ὁ ἔχων τὸν υἱὸν ἔχει τὴν ζωήν, ὁ μὴ ἔχων τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὴν ζωὴν οὐκ ἔχει» (Α' επιστολή
Ιωάννου, ε' 12). Εκείνος, δηλαδή, που
είναι ενωμένος μέσω της πίστεως με το Χριστό και τον έχει δικό του, έχει την
αληθινή και αιώνια ζωή. Εκείνος, όμως, που δεν έχει τον Υιό του Θεού, να έχει
υπ’ όψιν του πως δεν έχει και την αληθινή και αιώνια ζωή.
Διά πρεσβειών του Αγίου Ιωάννου του
Θεολόγου,
Κύριε Ιησού Χριστέ,
ελέησον ημάς.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπημένε, ἐπιτάχυνον, ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον, δέχεταί σε
προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος· ὃν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Δοξαστικό
Αἴνων Ὄρθρου. Ἦχος πλ. δ’
Εὐαγγελιστὰ Ἰωάννη, Ἰσάγγελε παρθένε, Θεολόγε θεοδίδακτε, ὀρθοδόξως τῷ κόσμῳ, τὴν ἄχραντον πλευράν, τὸ αἷμα καὶ τὸ ὕδωρ, βλύζουσαν ἐκήρυξας, ἐν ᾧ τὴν αἰώνιον ζωὴν ποριζόμεθα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
Εκ της Ιεράς Μονής