Πατερικές Συμβουλές



νας δεκάλογος (το σίου Μάρκου το σκητο - 430 μ. Χ.)

1.ταν κατορθώνεις μία ρετή, μν ξεχνς κενον πο επε τι «χωρίς μο ο δύνασθε ποιεν οδέν».

2. Προτιμότερον εναι ν σ βλάπτουν ο νθρωποι παρά ν σ ξουσιάζουν ο δαίμονες.

3. Κάμνε ,τι καλό ρχεται στ μνήμη σου κα Θεός θ βάλη στ νο σου ,τι λλο καλό σο διαφεύγει.

4.άν δν ποστς θλίψεις μ νομίσεις τι χεις ρετή. Διότι δν εναι τίποτε ,τι φύεται μέσα στν νεση.




5. ταπεινόφρων νθρωπος εναι σοφώτερος πό τ σοφό.

6.ποιος φαρμόζει τς ντολές το Εαγγελίου ς περιμένει τν πειρασμό, διότι πρς τν Χριστόν γάπη μ τς δυσκολίες δοκιμάζεται.

7.ποιος νθυμεται τ προηγούμενα σφάλματά του, προφυλάσσεται πό τ μέλλοντα.

8.ποιος δν θέλει ν κοπιάζει γι τν λήθεια, θ ποστ σκληρότερους κόπους πό τ πάθη του.

9.νάρετος εναι ατός πο κάνει τ καλό χι πό πολογισμό διοτελή πό νάγκη, λλά πό τν εχαρίστηση τι κτελε τ θέλημα το Θεο.

10. κενος πο κατακρίνει τν λλον σφραγίζει κα διαιωνίζει τ δικά του μαρτήματα.







 
Ο Όσιος Μάρκος ήταν Αθηναίος και έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Αφού έλαβε αξιόλογη μόρφωση, εγκατέλειψε την Αθήνα και πήγε στην Αντιόχεια, όπου μαθήτευσε κοντά στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Αργότερα εκάρη μοναχός και αφιέρωσε τον εαυτό του στην μελέτη των Θείων Γραφών και έφθασε στον ύψιστο βαθμό της αρετής. Φανερές αποδείξεις είναι οι λόγοι που γράφηκαν από αυτόν για την ωφέλεια και την ενέργεια των θαυμάτων. Κάποτε, ενώ ησύχαζε, πλησίασε αυτόν μια ύαινα που είχε το παιδί της τυφλό, με ταπεινή στάση σαν να τον παρακαλούσε να την ευσπλαχνισθεί για την τύφλωση του μικρού της. Και ο Όσιος, αφού κατάλαβε, έπτυσε στα μάτια του ζώου και αυτό βρήκε την όρασή του. Μετά από ημέρες ήλθε πάλι η ύαινα στον Άγιο, μεταφέροντάς του το δέρμα ενός μεγάλου κριαριού ως ανταπόδοση για την θεραπεία. Αυτός όμως δεν δεχόταν να το λάβει, προτού το θηρίο υποσχεθεί να μην βλάπτει πια τα πρόβατα των πτωχών. Ο Όσιος είχε φθάσει σε τέτοια ύψη αρετής, ώστε ο πρεσβύτερος της Μονής έλεγε ότι ποτέ αυτός δεν μετέδωσε Θεία Κοινωνία στον Όσιο, αλλά την παρείχε σε αυτόν χέρι Αγγέλου. Ο Όσιος Μάρκος κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας.


 Ἐκ τς ερς Μονς