Η έκτη Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την
Εκκλησία μας στη μνήμη των 318 Αγίων Θεοφόρων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος
στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, που συνήλθε στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Η
Σύνοδος αυτή συνήλθε μετά από πρόσκληση του Μεγάλου Κωνσταντίνου κατά το
εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Μορφές που
διακρίθηκαν στη Σύνοδο ήταν οι άγιοι: Αλέξανδρος ο Κων/πόλεως, Αλέξανδρος ο
Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος Αντιοχείας, ο Μακάριος Ιεροσολύμων,
ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, κ.ά.
Η Α' Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον
Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους του ορθού Χριστιανικού δόγματος και
ιδιαίτερα για το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως «ομοούσιον»
στο Θεό Πατέρα. Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.
Γενικά οι Πατέρες υπήρξαν Ποιμένες και ασκητές της Ορθοδόξου
Εκκλησίας που διακρίθηκαν σε αγιότητα και έγιναν φορείς και εκφραστές της
αλήθειας της Αγίας Γραφής και Ιεράς Παραδόσεως της Εκκλησίας μας. Σε περιόδους
κρίσης και πλάνης στην ιστορία της Εκκλησίας, οι θεοφόροι Πατέρες κράτησαν
ανόθευτη την Πίστη στο Αποστολικό κήρυγμα, που αποκαλύφθηκε στην ανθρωπότητα
μέσω του Ιησού Χριστού για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Δόξα... Ἦχος πλ. δ'
Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, Πατρός, καὶ Υἱοῦ, καὶ Πνεύματος ἁγίου, μίαν οὐσίαν ἐδογμάτισε καὶ φύσιν, καὶ τὸ μυστήριον τῆς θεολογίας, τρανῶς παρέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ· οὓς εὐφημοῦντες ἐν πίστει, μακαρίσωμεν λέγοντες· Ὦ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται, παρατάξεως Κυρίου, ἀστέρες πολύφωτοι, τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τῆς μυστικῆς Σιὼν οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι, τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, Νικαίας τὸ καύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα, ἐκτενῶς πρεσβεύσατε, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὑπερδοξασμένος εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ φωστῆρας ἐπὶ γῆς, τοὺς Πατέρας ἡμῶν θεμελιώσας, καὶ δι’ αὐτῶν, πρὸς τὴν ἀληθινὴν πίστινπάντας ἡμᾶς ὁδηγήσας, Πολυεύσπλαγχνε
δόξα σοι.
Μεγαλυνάριον
Ὡς Υἱὸν καὶ Λόγον σε τοῦ Θεοῦ, Σύνοδος ἡ Πρώτη, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, ὀρθῶς σε κηρύττει, τὸν δι’ ἡμᾶς παθόντα, καὶ λύει τοῦ Ἀρείου, Σῶτερ τὸ φρύαγμα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς