Κυριακή των 318 Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου



Η έκτη Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στη μνήμη των 318 Αγίων Θεοφόρων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, που συνήλθε στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Η Σύνοδος αυτή συνήλθε μετά από πρόσκληση του Μεγάλου Κωνσταντίνου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Μορφές που διακρίθηκαν στη Σύνοδο ήταν οι άγιοι: Αλέξανδρος ο Κων/πόλεως, Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος Αντιοχείας, ο Μακάριος Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, κ.ά.

Η Α' Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους του ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα για το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως «ομοούσιον» στο Θεό Πατέρα. Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.

Γενικά οι Πατέρες υπήρξαν Ποιμένες και ασκητές της Ορθοδόξου Εκκλησίας που διακρίθηκαν σε αγιότητα και έγιναν φορείς και εκφραστές της αλήθειας της Αγίας Γραφής και Ιεράς Παραδόσεως της Εκκλησίας μας. Σε περιόδους κρίσης και πλάνης στην ιστορία της Εκκλησίας, οι θεοφόροι Πατέρες κράτησαν ανόθευτη την Πίστη στο Αποστολικό κήρυγμα, που αποκαλύφθηκε στην ανθρωπότητα μέσω του Ιησού Χριστού για τη σωτηρία των ανθρώπων.


  
Δξα... χος πλ. δ'
Τν γων Πατρων χορς, κ τν τς οκουμνης περτων συνδραμών,  Πατρς, κα Υο, κα Πνεματος γου, μαν οσαν δογμτισε κα φσιν,    κα τ μυστριον τς θεολογας, τρανς παρδωκε τ κκλησίᾳ·  ος εφημοντες ν πστει, μακαρσωμεν λγοντες· θεα παρεμβολ,  θεηγροι πλται, παρατξεως Κυρου, στρες πολφωτοι, το νοητο στερεματος, τς μυστικς Σιν ο καθαρετοι πργοι, τ μυρπνοα νθη το Παραδεσου, τ πγχρυσα στματα το Λγου, Νικαας τ καχημα, οκουμνης γλϊσμα, κτενς πρεσβεσατε, πρ τν ψυχν μν.

 




πολυτκιον. χος πλ. δ’.
περδοξασμένος ε Χριστ Θες μν, φωστρας π γς, τος Πατέρας μν θεμελιώσας, κα δι’ ατν, πρς τν ληθινν πίστινπάντας μς δηγήσας, Πολυεύσπλαγχνε δόξα σοι.



 
Μεγαλυνριον
ς Υἱὸν κα Λόγον σε το Θεο, Σύνοδος Πρώτη, μοούσιον τ Πατρί, ρθς σε κηρύττει, τν δι’ μς παθόντα, κα λύει το ρείου, Στερ τ φρύαγμα.





κ τς ερς Μονς