«Τῇ Κυριακῇ τρίτῃ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, τὴν ἑορτὴν τῶν ἁγίων γυναικῶν Μυροφόρων ἑορτάζομεν, ἔτι δὲ μνείαν ποιούμεθα τοῦ ἐξ Ἀριμαθαίας Ἰωσήφ, ὅς ἦν μαθητὴς κεκρυμμένος, καὶ τοῦ νυκτερινοῦ μαθητοῦ Νικοδήμου».
Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος!

Από την ημέρα που γνώρισαν τον Κύριο στη Γαλιλαία, έγιναν
πιστές μαθήτριές Του. Τον ακολουθούσαν και δαπανούσαν από τα υπάρχοντά τους για
την συντήρηση Εκείνου, καθώς και των μαθητών Του: «ὅτε ἦν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ ἠκολούθουν αὐτῷ» (Μάρκ. 15,41) και
«διηκόνουν αὐτῷ ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐταῖς» (Λουκ. 8,3).
Την ώρα της θυσίας Του, όλοι οι άλλοι μαθητές εκτός από τον
Ιωάννη, είχαν εγκαταλείψει τον Κύριο «πάντες ἀφέντες αὐτόν ἔφυγαν» (Ματθ. 26,56). Οι μυροφόρες όμως έμειναν πιστές και
αφοσιωμένες στον Κύριο, δεν Τον αποχωρίσθηκαν ούτε στο Γολγοθά: «Ἦσαν δέ ἐκεῖ καί γυναῖκες πολλαί ἀπό μακρόθεν θεωροῦσαι, αἵτινες ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ ἀπό τῆς Γαλιλαίας διακονοῦσαι αὐτῷ· ἐν αἷς ἦν Μαρία ἡ Μαγδαληνή, καί Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καί Ἰωσῆ μήτηρ, καί ἡ μήτηρ τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου» (Ματθ. 27,
55-56).
Άκουσαν τους λόγους, που είπε ο Χριστός επάνω στο σταυρό, και
το «Τετέλεσται» (Ἰωάν. 19,30). Αλλά και μετά το θάνατό Του, έμειναν θρηνώντας
κοντά στο σταυρό. Και όταν παρουσιάστηκε ο Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και ο
Νικόδημος με την άδεια του ενταφιασμού, αυτές τους βοήθησαν και τους συνόδευσαν
στο μνημείο.
Την αγάπη τους και το ψυχικό τους σθένος οι μυροφόρες το
έδειξαν και τη νύχτα της Αναστάσεως. Ενώ γνώριζαν ότι ο τάφος είναι
σφραγισμένος, ένας μεγάλος λίθος είχε φράξει την είσοδό του και ένοπλοι Ρωμαίοι
στρατιώτες φρουρούσαν το μνήμα, τίποτε από αυτά δεν στάθηκε σε αυτές εμπόδιο.
Οι μυροφόρες γυναίκες επισκέφθηκαν πολύ πρωΐ το μνήμα φέρνοντας μαζί τους
αρώματα, για να μυρώσουν το σώμα του Χριστού.
Τη μεγάλη αυτή αγάπη, την αφοσίωση και την τόλμη εκτίμησε ο
Κύριος και έδωσε ως αμοιβή, πρώτες αυτές να ακούσουν από το στόμα του αγγέλου
το χαρούμενο μήνυμα της Αναστάσεως «Χριστός ανέστη». Πρώτες αυτές είδαν τον
Αναστάντα Κύριο και πήραν την εντολή από Μυροφόρες να γίνουν Ευαγγελίστριες και
να φέρουν το μήνυμα της Αναστάσεως στους μαθητές και στον κόσμο. Ας μιμηθούμε τις αρετές των Μυροφόρων, τη μεγάλη αγάπη που είχαν στον
Κύριο, και τότε οι ψυχές μας θα πλημμυρίσουν από το φως της Αναστάσεως του
Χριστού.
«Ταῖς Μυροφόροις Γυναιξί, παρά τό μνῆμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα. Τά μύρα τοῖς θνητοῖς ὑπάρχει ἁρμόδια, Χριστός δέ
διαφθορᾶς ἐδείχθης ἀλλότριος, ἀλλά κραυγάσατε. Ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος».
Εκ της Ιεράς Μονής